Шчасце ў партрэтах

Най­леп­шая бе­ла­рус­кая сям'я жы­ве ў На­ва­по­лац­ку

Пры­нам­сі, та­кое ра­шэн­не агу­чы­ла жу­ры ІІ Рэс­пуб­лі­кан­ска­га кон­кур­су «Сям'я го­да‑2014», фі­нал яко­га прай­шоў учо­ра ў Бе­ла­рус­кім дзяр­жаў­ным ака­дэ­міч­ным му­зыч­ным тэ­ат­ры ў Мін­ску. У ім удзель­ні­ча­лі 7 сем'­яў, якія па­пя­рэд­не ста­лі пе­ра­мож­ца­мі ад­бо­рач­ных эта­паў у кож­ным рэ­гі­ё­не кра­і­ны.

Свае тра­ды­цыі, твор­чыя і спар­тыў­ныя да­сяг­нен­ні, са­цы­яль­на знач­ныя пра­ек­ты і пры­знан­ні ў лю­бо­ві да род­най кра­і­ны дэ­ман­стра­ва­лі ма­мы, та­ты і дзе­ці з Мін­ска, Мінск­ага ра­ё­на, з Брэс­та, Ваў­ка­выс­ка, Ма­гі­лё­ва, Вет­кі і На­ва­по­лац­ка. Што ад­мет­на, усе сё­лет­нія фі­на­ліс­ты — шмат­дзет­ныя: у кож­най сям'і вы­хоў­ва­юц­ца як мі­ні­мум тры дзі­ця­ці, а са­мая вя­лі­кая мо­жа па­хва­ліц­ца аж­но тры­нац­цац­цю! Не­здар­ма сім­ва­ліч­на «пры­рос» на ад­но дзі­ця на­ват ла­га­тып кон­кур­су.

«Па­доб­нае ме­ра­пры­ем­ства на­са­мрэч вель­мі важ­нае ў маш­та­бах кра­і­ны, — пад­крэс­лі­ла стар­шы­ня жу­ры кон­кур­су, кі­раў­нік праў­лен­ня Нац­бан­ка, стар­шы­ня Бе­ла­рус­ка­га са­ю­за жан­чын На­дзея Ер­ма­ко­ва, — пры­чым і для ін­шых сем'­яў, якія, маг­чы­ма, па­жа­да­юць узяць прык­лад з на­шых фі­на­ліс­таў і паў­дзель­ні­чаць у на­ступ­ным кон­кур­се, і най­перш для са­міх удзель­ні­каў, якія гур­ту­юц­ца, ста­но­вяц­ца блі­жэй адзін да ад­на­го, па­каз­ва­юць свае най­леп­шыя якас­ці на вя­лі­кай сцэ­не. Мяр­кую, кон­курс бу­дзе іс­ці ў нас доў­га-доў­га, і, ма­быць, вар­та яго пра­во­дзіць не праз год, а кож­ны год, каб рэ­аль­на пад­трым­лі­ваць прэ­стыж вя­лі­кай сям'і ў гра­мад­стве».

«Два га­ды та­му пад­час фі­на­лу пер­ша­га кон­кур­су мы прый­шлі да вы­сно­вы, што ён па­ві­нен жыць і пра­цяг­вац­ца, — выказаў дум­ку стар­шы­ня арг­ка­мі­тэ­ту кон­кур­су, на­мес­нік прэм'­ер-мі­ніст­ра Ана­толь То­зік. — На­ві­да­во­ку вя­лі­кая за­ці­каў­ле­насць з бо­ку са­міх сем'­яў, а для гле­да­чоў — я ўпэў­не­ны, што тэ­ле­вер­сію па­гля­дзіць уся кра­і­на, — бу­дзе сты­мул па­бу­да­ваць та­кія ж моц­ныя, друж­ныя і пры­го­жыя сем'і».

Усве­дам­ля­лі знач­насць па­дзеі і сваю ад­каз­насць і са­мі фі­на­ліс­ты. Кож­ная сям'я прад­ста­ві­ла на суд жу­ры і гле­да­чоў не толь­кі ві­зі­тоў­ку — прад­стаў­лен­не свай­го ра­да­во­ду, ся­мей­ных тра­ды­цый і да­сяг­нен­няў, але і са­цы­яль­на знач­ныя пра­ек­ты «Мая сям'я — мая кра­і­на».

Але, ня­гле­дзя­чы на агуль­ны свя­точ­ны на­строй, у кож­на­га кон­кур­су па­ві­нен быць пе­ра­мож­ца. У гэ­тым вы­пад­ку жу­ры пры­су­дзі­ла тры пры­за­выя мес­цы: «брон­за» і ма­тэ­ры­яль­ны бо­нус у 7,35 млн бе­ла­рус­кіх руб­лёў да­ста­лі­ся ак­цёр­скай сям'і Паў­ла і Ган­ны Хар­лан­чук-Южа­ко­вых, у якой дня­мі ча­ка­ец­ца па­паў­нен­не; «се­раб­ро» і прыз у 11,1 млн руб­лёў, а так­са­ма спе­цы­яль­ны прыз ад Бе­ла­рус­ка­га са­ю­за жан­чын за ўнё­сак у па­ляп­шэн­не дэ­ма­гра­фіч­най сі­ту­а­цыі ў кра­і­не бы­лі пры­су­джа­ны сям'і Ва­ле­рыя і Ма­ры­ны Ка­нец­кіх з Ваў­ка­выс­ка, якія ма­юць ужо 30‑га­до­вы (!) «ся­мей­ны стаж»; пе­ра­мо­га ж і га­лоў­ны прыз у 14,85 млн руб­лёў тра­пі­лі да Аляк­санд­ра і Тац­ця­ны Ні­кан­чук з На­ва­по­лац­ка (на фота).  Па­він­ша­ва­ла пе­ра­мож­цаў і лаў­рэ­а­таў кон­кур­су мі­ністр пра­цы і са­цы­яль­най аба­ро­ны Бе­ла­ру­сі Ма­ры­я­на Шчот­кі­на. 

У «Сям'і го­да‑2014» трое дзя­цей: сын Марк і да­чуш­кі На­сця і Са­фія. Баць­ка пра­цуе ва ўні­тар­ным прад­пры­ем­стве «Наф­тан-сэр­віс», Тац­ця­на кі­руе ся­мей­ным біз­не­сам — ба­гет­най май­стэр­няй і кра­май та­ва­раў для хо­бі і твор­час­ці. Усе дзе­ці та­ле­на­ві­тыя ў роз­ных сфе­рах: ад му­зы­кі і жы­ва­пі­су да ку­лі­на­рыі. Але га­лоў­ная ад­мет­насць, ві­даць, у тым, што гэ­тая сям'я — узор са­праўд­най ед­нас­ці і да­бры­ні, лю­бо­ві да ка­ра­нёў, мі­ру ў ду­шы і ўва­гі да бліз­кіх…

Вік­то­рыя ЦЕ­ЛЯ­ШУК.

P. S. Больш пад­ра­бяз­на пра кон­курс «Звяз­да» рас­па­вя­дзе ў наступным ну­ма­ры.