Нічога няма страшней, калі адказам на гэта пытанне становіцца самае важнае слова ў жыцці немаўляці — мама. На брэсцкіх сайтах ужо каторы дзень актыўна абмяркоўваецца навіна — учынак дваццацігадовай брастаўчанкі. П'яная, яна да паўсмерці збіла свайго пяцімесячнага сына. Дзіця трапіла ў рэанімацыю ў цяжкім стане. Ніхто не даваў прагнозаў на жыццё, тым больш на здароўе хлопчыка. Тры дні ўрачы змагаліся за маленькае жыццё, але смерць перасіліла.
Са скупых каментарыяў супрацоўнікаў Следчага камітэта стала вядома, што няшчаснае дзіця нарадзілася ў сям'і 20-гадовых сужэнцаў. Бацька хлопчыка працуе кухарам у начным клубе. Вось і ў тую злашчасную ноч ён пайшоў на працу, а калі вярнуўся ў пяць раніцы, то застаў сына пабітага, пакалечанага і выклікаў хуткую дапамогу. Яго «палавіна» тады яшчэ не праспалася ад алкаголю і прасіла не выклікаць медыкаў. Потым яна тлумачыла праваахоўнікам, што вечарам выпіла, ёй хацелася спаць, а дзіця плакала, перашкаджала. Вось яна і кінула малога на канапу, потым — на ложак...
Пераломы, сінякі, гематомы на целе дзіцяці і чэрапна-мазгавая траўма гаварылі пра тое, што яго не проста кідалі, але і жорстка білі. Бацька пяцімесячнага Сашы паведаміў следчым, што жонка і раней выказвала незадаволенасць мацярынскімі абавязкамі. Калі муж ад'язджаў па справах хоць на дзень, часам кідала
СМС-ку кшталту: «Буду здзекавацца з твайго сына». Хутчэй за ўсё, рабіла гэта сп'яну. Магчыма, пагрозы спраўджвала.
Відавочна, што ёй дзіця было зусім непатрэбна. А пакінуць малога яшчэ ў радзільным доме ёй і ў галаву не прыходзіла. Ну як жа? На сваёй старонцы ў сацыяльных сетках яна адлюстравала амаль ідэальную сям'ю. На здымках усе ўсміхаюцца, па чарзе трымаюць на руках здаровае прыгожае немаўлятка. І ў такое жыццё, відаць, не ўпісвалася існаванне рэальнага малога дзіцяці, якое капрызіць, плача, якому патрэбна пастаянная ўвага. А ўжо бяссонныя ночы ніяк не ўваходзілі ў планы маладой асобы. Сваю злосць зрывала на ім, маленькім і бездапаможным.
А што ён, бацька пацярпелага? Хадзіў у бальніцу штодня, наведваў хлопчыка, размаўляў з урачамі, нават паспеў ахрысціць сына ў бальніцы, як паведамілі ў сацыяльных сетках. Магчыма, ён любіў сваё дзіця. І цяпер падумае, што не варта было не толькі жаніцца, але і звязвацца з дзяўчынай, якая злоўжывае спіртным. Яе і раней затрымлівалі за распіццё моцных напояў у грамадскіх месцах. Мабыць, і пазнаёміліся ў парку за півам або ў начным клубе, дзе ён працуе.
Нядаўна размаўляла з калегам — бацькам дзвюх студэнтак. Ён падзяліўся такім назіраннем: сціплыя сур'ёзныя дзяўчаты, якія добра вучацца, пасля заняткаў пастаянна сядзяць у камп'ютарах. Іх стасункі з равеснікамі адбываюцца ў віртуальнай прасторы.
Для кантактаў паміж моладдзю «ўжывую» часта, на жаль, стымулятарам становяцца алкаголь, курэнне, а нярэдка якая-небудзь трава. Вось так і знаёмяцца за бутэлькай, уступаюць у зносіны, здараецца, ствараюць сем'і. Потым пачынаецца ўсведамленне сямейных абавязкаў, рознагалоссі, непаразуменні і высвятленні адносін, якія набываюць і самыя пачварныя формы. Калі юная жанчына п'е яшчэ да ўступлення ў шлюб, то якая з яе будзе маці? Тым больш што цяперашняе пакаленне дваццацігадовых у большасці сваёй змалку да працы не прывучана. Жыццё яны ўспрымаюць як нейкую грымучую сумесь інтэрнэтна-кіношных карцінак, а не цяжкасці, праблемы, якія неабходна пераадольваць. Яны не толькі працаваць не прывучаны, але і думаць. А навошта? Выпіў — і свет падаецца больш вясёлым і бесклапотным. Вось і наша гераіня, як аказалася, мае яшчэ адну цяжарнасць ранняга тэрміну.
...Гадоў пяць таму, калі ехала ў электрычцы Брэст—Баранавічы, давялося назіраць сцэну, якая можа служыць сапраўднай прадмовай да ўсяго, што гаварылася вышэй. Ледзь не ўсю дарогу пасажырам вагона сапсавала група навучэнцаў ПТВ, якія ехалі ці на вучобу, ці з вучобы дадому. Нахабна, з выклікам паводзілі сябе дзяўчаты. Рагаталі, неслі ўсялякае глупства знарок голасна, сыпалі ненарматыўнай лексікай. На заўвагі пасажыраў агрызаліся і станавіліся яшчэ больш развязнымі. Хлопцы нібы ў адказ усяляк патуралі і заахвочвалі сябровак. І тады адна бабулька, што прасоўвалася міма іх да выхаду, ціха прамовіла, звяртаючыся да гэтых хлопцаў: «Вы ж глядзіце, хлопчыкі, толькі не жаніцеся потым з такімі — гэта ж якое гора ў хату прынесяце!» І, як бачым, прыносяць...
Святлана ЯСКЕВІЧ
Канцэрт для дзяцей і моладзі, пластычны спектакль Ягора Дружыніна і «Рок-панарама».
Выбар саджанца для садавода — той момант, значнасць якога складана пераацаніць.
Актрыса НАДТ імя М. Горкага — пра шлях да сцэны і натхненне.
Тата і мама — два самыя важныя чалавекі ў жыцці кожнага дзіцяці.