Лізавета МАЙСЯЁНАК,
студэнтка першага курса
Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта фізічнай культуры:
У сценах нашай навучальнай установы адбыўся канцэрт-прэзентацыя «Імкненне да гармоніі», галоўнымі ўдзельнікамі якога сталі выхаванцы школы танца «Дар» з сацыяльнай установы «Інвацэнтр» арганізацыі «Беларускае таварыства інвалідаў» і тэатра-студыі «Мандарын». Гледзячы на бліскучыя выступленні гасцей, ніяк нельга было назваць гэтых смелых, моцных духам танцораў людзьмі з абмежаванымі магчымасцямі!
У ліку іншых ганаровых наведнікаў свята была і Ганна Віктараўна Гарчакова — чэмпіёнка свету па спартыўных танцах на калясках, майстар спорту міжнароднага класа, якая таксама выступіла ў той дзень. Ганна Віктараўна з'яўляецца мастацкім кіраўніком школы танца «Дар». «Наша Анечка!» — з цеплынёй звярталіся да яе калегі. І сапраўды, гэты чалавек поўны аптымізму і жыццялюбства, якому можна толькі па-добраму пазайздросціць. Менавіта яна далучыла многіх людзей у інвалідных калясках да цудоўнага свету танца. Адна з выхаванак школы Алеся Аляхновіч распавяла такую гісторыю. Танцамі дзяўчына займаецца вось ужо больш за паўгода, і ўсё — дзякуючы знаёмству з Ганнай Віктараўнай. Для Алесі танцы — гэта спосаб самавыражэння. «Я хачу стаць трэнерам, працаваць з дзецьмі, навучыць іх танцам. Гэта, хутчэй, не мара, а мэта ў жыцці», — прызналася дзяўчына.
…Не было нікога, каго б не закранулі выступленні танцораў. Большасць з іх радавалі гледачоў неаднаразова, пераапранаючыся ў раскошныя касцюмы. Аднак ніякія блёсткі на іх не маглі нават параўнацца з бляскам у вачах і энтузіязмам выступоўцаў. Яны падарылі гледачам усмешкі, слёзы радасці, а таксама прымусілі над нейкімі рэчамі задумацца. Танцоры яшчэ раз пацвердзілі, што тое, чым яны займаюцца, прыносіць задавальненне і радасць не толькі ім самім, але і іншым людзям.
Ліст чытаў Сяргей РАСОЛЬКА.
Выбар саджанца для садавода — той момант, значнасць якога складана пераацаніць.
Канцэрт для дзяцей і моладзі, пластычны спектакль Ягора Дружыніна і «Рок-панарама».