Пачынаючы з гэтай суботы, у эфіры тэлеканала «Беларусь 1» выходзіць маштабнае шоу талентаў «Я магу!». Яркія, кранальныя, незвычайныя і, безумоўна, адораныя беларусы з усіх рэгіёнаў краіны прадставяць на суд публікі і журы 120 творчых нумароў у розных жанрах. Пераможцам, як водзіцца, зможа стаць толькі адзін, і менавіта ён атрымае галоўны прыз — аўтамабіль Geely EX7 і значную суму грошай у дадатак. А пакуль інтрыга толькі закручваецца, «Звязда» зазірнула на здымкі першых шасці паўфіналаў праекта і даведалася, хто і чым будзе ўражваць, а хто — судзіць канкурсантаў.
— Здымаем усё ў рэжыме нон-стоп. Удзельнікам даецца пэўны час, за які яны павінны паказаць, на што здольныя. Амаль 2 дзясяткі камер задзейнічаны на сцэне і бэкстэйджы — там зрабілі асобнае памяшканне, якое мы назвалі «пакоем перажыванняў». У ім з нашымі ўдзельнікамі працуе Юра Вашчук, а камунікацыю паміж журы і канкурсантамі выбудоўвае другі вядучы шоу Дзмітрый Новік. У эфіры вы пабачыце адначасова тое, што будзе адбывацца і на сцэне, і за яе межамі, — тлумачыць пабудову праекта яго кіраўнік, намеснік дырэктара тэлеканала «Беларусь 1» Вольга Шлягер. — Пастаянных суддзяў у нас двое: тэлевядучая Святлана Бароўская і наш знакаміты драматург Аляксей Дудараў, да якіх на кожнай праграме будзе падсаджвацца яшчэ адзін чалавек. Патлумачу некаторыя нюансы, што датычацца галасавання. У кожным з 12 паўфіналаў журы вызначыць аднаго пераможцу, а другога пасля выхаду праграмы ў эфір абяруць тэлегледачы (калі ж выбар суддзяў і гледачоў супа-дзе, паводле правілаў шоу, пуцёўку ў фінал атрымае канкурсант, які зойме другое месца ў глядацкім галасаванні. — Рэд.) Кожны выпуск «Я магу!» будзе пабудаваны наступным чынам: перад «Панарамай» у эфіры гледачы ўбачаць выступленні паўфіналістаў і каментарыі журы, потым падчас выпуску навін вядучы аб'явіць пра адкрытыя лініі для галасавання, а пасля «Панарамы» зноў вяртаемся ў эфір і падводзім вынікі. Галасаванне гледачоў будзе адбывацца ў рэжыме рэальнага часу, але цалкам яго вынікі і лічбы ў эфіры агучвацца не будуць — пазнаёміцца з імі можна будзе на сайце Белтэлерадыёкампаніі.
Дарэчы, мяркуючы па спісе ўдзельнікаў першых шасці паўфіналаў, больш за ўсё творчыя беларусы любяць спяваць і танцаваць — прынамсі, менавіта гэта рабілі дзве трэці з іх. Але ў звычайны канцэрт, паводле слоў рэжысёра праекта Глеба Шапо, здымкі ўсё ж не ператварыліся: «Удзельнікі падабраліся зусім розныя, і тое, як дзяўчына спявае ў нязвыклым для беларусаў стылі ёдль, вельмі адрозніваецца ад бардаўскіх спеваў, а тыя, у сваю чаргу, ад выканання бітбоксу, дзе чалавек імітуе голасам ударныя інструменты. А некаторыя ўражваюць неадпаведнасцю знешняга выгляду і вакалу: глядзіш на зусім юнага выканаўцу і думаеш, дзе ў ім хаваецца такі магутны голас. Так што атрымалася неаднастайна і, спадзяюся, цікава».
...Практычна ўсе канкурсанты прыязджалі ў сталічны Палац спорту, дзе праходзілі здымкі: зранку — некалькі разоў рэпеціравалі, уносілі апошнія карэкціроўкі ў свае нумары, а бліжэй да вечара апраналі сцэнічныя касцюмы і нервова праходжваліся за кулісамі, пакуль у зале чакалі іх выступлення групы падтрымкі з родных і сяброў. У апошні момант не з'явіўся на здымачнай пляцоўцы толькі адзін з удзельнікаў — праз што аўтаматычна выбыў з барацьбы. Астатнія ж, наадварот, паставіліся да праекту надзвычай адказна: хтосьці тэрмінова лячыў прастуджанае горла травянымі настоямі, каб замест меладычнай рулады не «даць пеўня», хтосьці гераічна працягваў выступленне нават са зламанай рукой... Напрыклад, Ілья Данільчык з Баранавічаў, які цяпер праходзіць тэрміновую службу ў арміі, спецыяльна адпрасіўся ў кіраўніцтва часці — і прыбыў на пляцоўку наўпрост у форме! Але, як ні дзіўна, жорсткага духу канкурэнцыі тут не адчувалася. «Я не думаю пра тое, што абавязкова павінен перамагчы, — падзяліўся адзін з удзельнікаў праекта, — бо нават проста трапіць у эфір першага канала, на мой погляд, ужо неблагі вынік. Але цікава і на іншых паглядзець і паслухаць, можа, чамусьці новаму для сябе навучыцца».
Вось і ўдзельніцы калектыву «Віцебскія дзяўчаты», прымусіўшы добрую палову залы прытанцоўваць пад задор-
ную яўрэйскую народную песню «Чырыбім», за кулісамі аднагалосна сцвярджалі, што найперш хацелася «сябе паказаць і на іншых паглядзець».
— Калі менавіта вы выйграеце, як жа будзеце дзяліць галоўны прыз? — падкалолі іх. Але бойкія жанчыны не сумеліся:
— А навошта дзяліць? Будзем па чарзе ездзіць (правы ў нас ёсць) і разам рамантаваць. Затое часцей зможам ездзіць на гастролі!
Пластычныя гімнасты і загадкавыя ілюзіяністы, галасістыя выканаўцы і жвавыя танцоры, а таксама мастакі, акрабаты, самадзейныя музыканты, факіры, парадысты, аніматары з мыльнымі пузырамі — нават строгія члены журы абмяркоўвалі паміж сабой, што часам вельмі складана вылучыць толькі аднаго найлепшага з удзельнікаў народнага шоу талентаў. Публіка ж часам літаральна разрывалася на часткі, падтрымліваючы то аднаго, то другога. І толькі вядучыя Юрый Вашчук і Дзмітрый Новік, вырашыўшы не дзяліцца на «добрага і злога паліцэйскага», падтрымлівалі абсалютна ўсіх.
— Вось вы кажаце: не хапіла драйву, куражу... А мне дык усяго хапіла, і я ўзяў бы на заметку гэтага маладога чалавека, — дыпламатычна пераконваў суддзяў колішні выхадзец з КВЗ Дзмітрый Новік.
— Хто там лічыць, што ў цябе рэпертуар занадта дарослы? Ты ж спортам таксама захапляешся? Пакажы, калі ласка, біцэпс, каб крытыкі двойчы падумалі, ці варта з табой звязвацца! — падбухторваў у «пакоі перажыванняў» Юрый Вашчук. І, здаецца, «містару Чызкейку» ўдалося зрабіць так, каб ніводны з канкурсантаў не перахваляваўся і не пайшоў з пляцоўкі засмучаным.
«А мы і не збіраемся спецыяльна нагнятаць абстаноўку, наадварот, — адзначыла Вольга Шлягер. — Ужо той факт, што людзі прыйшлі да нас, — сведчанне адвагі. Яны паверылі ў сябе, пераступілі праз свае комплексы, прайшлі няпросты адбор і прадэманстравалі такую шчырасць і стойкасць, якой часам варта было б павучыцца прафесійным артыстам. За кожным нумарам стаіць чалавек: у аднаго безу-
моўны дар і талент, а ў другога можа быць асабістая захапляльная гісторыя, што таксама важна. Ва ўдзельнікаў шоу розны ўзрост: самай маленькай, Дамініцы Панцялеевай з Бабруйска, толькі тры гады, а сярод найстарэйшых канкурсантаў адной жанчыне — пад 90 гадоў. Але не варта думаць, што калі людзі на пенсіі, то нічога не могуць. Ім цікава жыць, і такое ўражанне, быццам у гэтых людзей адкрылася новае дыханне. Яны ўсё могуць — без сумненняў!»
...Шасцёра шчасліўчыкаў, якім журы ўжо сказала сваё важкае «Так!», могуць спаць спакойна і рыхтавацца да фіналу. Астатнім цягам найбліжэйшых некалькіх месяцаў давядзецца панервавацца. Хочаце паўплываць на выбар самых таленавітых землякоў, ды заадно дазнацца, хто расчуліў суддзяў да слёз, каго журы назвала «самым прыгожым грузчыкам у Беларусі», у каго з удзельнікаў Святлана Бароўская папрасіла тэлефончык на будучыню, а каму Аляксей Дудараў параіў «спяваць не пра мегаполіс, а пра свой родны горад, ды яшчэ лепш на роднай мове»? Тады не прапусціце паўфінальныя выпускі шоу «Я магу!» — кожную суботу ў вячэрнім прайм-тайм на «Беларусь 1»!
Вікторыя ЦЕЛЯШУК,
Алена ДРАПКО
Канцэрт для дзяцей і моладзі, пластычны спектакль Ягора Дружыніна і «Рок-панарама».
Выбар саджанца для садавода — той момант, значнасць якога складана пераацаніць.
Актрыса НАДТ імя М. Горкага — пра шлях да сцэны і натхненне.
Тата і мама — два самыя важныя чалавекі ў жыцці кожнага дзіцяці.