Нобелеўская прэмія для педагогаў

На Гла­баль­ным фо­ру­ме па пы­тан­нях аду­ка­цыі і па­вы­шэн­ня ква­лі­фі­ка­цыі ў Ду­баі (Glоbаl Еduсаtіоn аnd Skіlls Fоrum) прай­шла пер­шая цы­ры­мо­нія ўзна­га­родж­ван­ня най­леп­шых на­стаў­ні­каў све­ту. На­стаў­ні­цу анг­лій­скай мо­вы з аме­ры­кан­ска­га шта­та Мэн Нэн­сі Эт­вел аб'­яві­лі га­лоў­най пе­ра­мож­цай.

Нэн­сі мае са­ра­ка­га­до­вы пе­да­га­гіч­ны стаж і з'яў­ля­ец­ца аў­та­ркай шэ­ра­гу кніг па ме­то­ды­цы вы­кла­дан­ня, ад­на з якіх вый­шла на­кла­дам у паў­міль­ё­на асоб­ні­каў.

Нэн­сі Эт­вел ста­ла пі­я­не­рам ся­род на­стаў­ні­каў Аме­ры­кі, пра­па­на­ваў­шы вы­кла­даць лі­та­ра­ту­ру ў фор­ме ворк­шо­паў (англ. «май­стэр­ня; се­мі­нар, май­стар-клас») па чы­тан­ні і пісь­му. Яе вась­мі­клас­ні­кі што­год пра­чыт­ва­юць ка­ля са­ра­ка кніг, што на­шмат больш, чым ся­рэд­ні па­каз­чык па кра­і­не (ад 6 да 10). Каб рас­паў­сюдж­ваць свае іна­ва­цый­ныя ме­та­ды на­ву­чан­ня, у 1990 го­дзе Нэн­сі за­сна­ва­ла Цэнтр на­ву­чан­ня і вы­кла­дан­ня з вы­дат­най біб­лі­я­тэ­кай. У да­да­так да га­на­ро­ва­га зван­ня Нэн­сі Эт­вел атры­ма­ла 1 міль­ён до­ла­раў. Ужо вя­до­ма, што гэ­тыя гро­шы пе­да­гог укла­дзе ў раз­віц­цё свай­го цэнт­ра.

На га­лоў­ны прыз спа­чат­ку прэ­тэн­да­ва­лі 5 ты­сяч леп­шых пе­да­го­гаў з роз­ных кра­ін, у паў­фі­нал вый­шлі 50, а ў фі­на­ле бы­лі прад­стаў­ле­ны дзе­сяць най­леп­шых.

На­прык­лад, у фі­нал прай­шла пе­да­гог з Кам­бо­джы Фа­ла Не­анг. З 1986 го­да Фа­ла па­ча­ла пра­ца­ваць са сля­пы­мі дзець­мі — у тыя ча­сы яна бы­ла ды­рэк­та­рам шко­лы ў ла­ге­ры для бе­жан­цаў. У Кам­бо­джы бы­ло пры­ня­та лі­чыць, што сля­пыя лю­дзі не здоль­ныя ву­чыц­ца, па­коль­кі згра­шы­лі ў мі­ну­лым жыц­ці і та­му за­слу­гоў­ва­юць адзі­но­ту. Фа­ла пры­му­сі­ла гра­мад­ства ду­маць па-ін­ша­му. У сва­ёй пра­цы яна ро­біць вя­лі­кі ак­цэнт на гу­кі і ру­хі: вуч­ні шмат тан­цу­юць і слу­ха­юць му­зы­ку.

Сты­вен Рытц з ЗША ро­біць ак­цэнт на эка­ла­гіч­ных маг­чы­мас­цях школ. Яго вуч­ні ства­ры­лі больш за сто са­доў, за­бяс­пе­чыў­шы шко­лы ежай. На дум­ку вы­клад­чы­ка, та­кая ма­дэль устой­лі­ва­га раз­віц­ця шко­лы мо­жа быць паў­то­ра­на дзе за­ўгод­на. Ця­пер шко­лы, з які­мі пра­цуе Сты­вен, іс­ну­юць, аба­пі­ра­ю­чы­ся толь­кі на свае рэ­сур­сы, а іх вуч­ні вы­рас­та­юць са­цы­яль­на ад­каз­ны­мі гра­ма­дзя­на­мі.

Прэ­мія, срод­кі на якую вы­дат­коў­вае даб­ра­чын­ны фонд Vаrkеу Gеms, бы­ла за­сна­ва­на, каб пад­крэс­ліць зна­чэн­не пра­фе­сіі пе­да­го­га і па­вы­сіць прэ­стыж пра­фе­сіі на­стаў­ні­ка ў гра­мад­стве. Яе ўжо па­спе­лі ахрыс­ціць «Но­бе­леў­скай прэ­мі­яй для на­стаў­ні­каў».

На­дзея НІ­КА­ЛА­Е­ВА