Вячоркі ў вясковай хаце

Пасядзелкі-прыпеўкі-прытанцоўкі. Яны прайшлі ў вёсцы Неглюбка Веткаўскага раёна падчас “Летніка па ткацтве” і сталі своеасаблівай асаблівасцю праграмы школы майстроў. Танцы "па-тутэйшаму" - гэта не толькі традыцыя вясёлага баўлення вольнага часу нашых бацькоў і дзядоў, але  і свая манера танцавання ў кожным рэгіёне. На шчасце, гэтыя манеры захаваліся і дайшлі да нашага часу. Прынамсі, на Гомельшчыне.

- Побытавыя танцы пад гармонік сёння ў “трэндзе”, - кажуць маладыя людзі з Гомеля, якія аб’ядналіся, каб вывучаць танцы і праводзіць вячоркі ў ранейшым стылі.

Ініцыятары неглюбскіх вячорак - кіраўнік гомельскай школы традыцыйнага танца, інжынер па адукацыі Дзмітрый Тарасаў, а таксама гарманіст Віктар Шыпкоў. У сялянскай хаце яны развучвалі, а потым прытопвалі ў такт вясёлым полькам, кракавяку, "карапэту", "матлёту", "базару", "субоце", "Лявонісе" і іншым танцам і скокам.

- У нашым “куфары” больш за трыццаць народна-бытавых танцаў. Мы заўсёды выконваем іх, вучым кожнага, хто жадае спрычыніцца да танцавальнай спадчыны. Прапагандуем сваю культуру і традыцыі, -  кажа Дзмітрый Тарасаў і прыгадвае: - Яшчэ пяць гадоў таму я яшчэ не ведаў, што буду завадатарам падобных сустрэч, апранаць кашулю з вышыванкай, біць падлогу абцасамі сваіх хромавых ботаў.

У гарманіста Віктара Шыпкова прафесія надзвычай адказная, ён – оперупаўнаважаны аддзела крымінальнага вышуку крымінальнай міліцыі аддзела ўнутраных спраў Гомельскага райвыканкама. Мае званне старшага лейтэнанта. Але праца не перашкаджае афіцэру і маладому бацьку (у яго трое немаўлят) граць, удзельнічаць у маладзёжных імпрэзах.

Віктар - апантаны захавальнік культурных традыцый сваёй роднай вёскі Маркавічы. Падчас вучобы ў школе навучыўся іграць на гармоніку, ведае манеру ігры мясцовых гарманістаў, сыграе любы танец. Сабраў цэлую калекцыю гармонікаў. Адзін з іх – працы рук неглюбскага майстра Пятра Прыходзькі - любімы інструмент Віктара.

Анатоль КЛЯШЧУК

Фота і відэа аўтара