Дзеці і водпуск — рэчы несумяшчальныя?

Адпачынак з дзецьмі не заўсёды праходзіць гладка. Як не сапсаваць яго сабе і навакольным?

Варыянт першы: свае ўласныя

Праяўляць вынаходлівасць і цвёрдасць

Гэта найбольш лёгкі варыянт з усіх магчымых. Чаму? Саўладаць са сваім нашчадкам прасцей, чым з чужымі дзецьмі. Акрамя таго, вы ж самі вырашалі, браць дзіця ў паездку ці не... Ні для каго не сакрэт: адпачынак з усімі дамачадцамі хоць і лічыцца карысным, расслабіцца бацькам у такіх умовах не ўдаецца. Што рабіць? Калі выбар усё ж зроблены на карысць нашчадкаў, скарыстайцеся парадамі і гарантавана атрымаеце асалоду ад курортнага жыцця... хаця б крыху.

Загадзя абмяркуйце з дзіцем правілы. Можна нават сказаць: "Ты паедзеш з намі, толькі калі будзеш паслухмяным — у абед у нас ціхі час, а вечарам ты кладзешся спаць у 21.00. І без слёз, як дарослы. Дамовіліся?". Галоўнае — з першага ж дня строга прытрымлівацца гэтай схемы, не робячы ніякіх патуранняў.

Бярыце з сабой шмат гульняў, альбомаў, кніг, каб заняць яго рознымі цікавымі рэчамі ў вольны час. Часта слёзы і ныццё — ад суму.

Бачыце, што сітуацыя выходзіць з-пад кантролю і малы "зрываецца з катушак"? Спыняйце. Цвёрда, без істэрык. Дарэчы, пасля гэтага важна "вытрымаць характар" хаця б паўгадзіны-гадзіну. Бессэнсоўна лаяць дзіця — і адразу ж купляць яму марозіва.

Варыянт другі: дочкі і сыночкі сяброў

Трымаць некаторую дыстанцыю

Знаёмая сітуацыя: прагнеш паўнацэннага адпачынку, але па самых розных прычынах прыходзіцца ехаць у водпуск з сябрамі, у якіх малыя? І вось апошнія стаяць на галаве, а табе нават нельга павысіць голас — не "свае" ж... Хаця, былі б свае, ужо даўно можна было б паставіць на месца! Як выйсці з падобнай сітуацыі?

Да паездкі агаварыць усе дэталі і забяспечыць сабе камфорт. Напрыклад, калі вы будзеце знімаць домік каля мора, дамоўцеся з сябрамі, што ў вас будзе асобны пакой. Інакш ёсць вялікі шанц быць "закупоранымі" ў адно памяшканне з малымі. Асабліва, калі вы без пары.

З самага пачатку старайцеся выбудаваць у адносінах з дзецьмі сяброў нейкі бар'ер. Гэта не значыць, што не трэба з імі кантактаваць. Проста не дазваляйце садзіцца на шыю і не паказвайце прыяцельскіх адносін: "Давай сходзім у магазін", "Ідзі, паглядзім разам фільм", "Запляці мне касічку" і г.д. Паверце, такое сяброўства можа выйсці бокам.

Варыянт трэці: чужыя

Кантактаваць на роўных

У самалёце, атэлі і на пляжы... чыесьці дзеці крычаць і дурэюць, а іх бацькі не звяртаюць на гэта ўвагі. Што рабіць? Нармальнаму чалавеку цярпець гэта немагчыма! Вось некаторыя рэкамендацыі псіхолагаў.

Самы просты, хоць і ненадзейны спосаб штосьці змяніць — звярнуцца непасрэдна да дзіцяці. Толькі не са строгім тварам: "Хлопчык, перастань дурэць!". На жаль, многіх свавольнікаў гэтыя словы толькі разахвоцяць. Лепш зрабіць цалкам спакойны твар і ціха папрасіць: "Малады чалавек, у мяне моцна разбалелася галава — гуляйце крыху цішэй". Калі з дзецьмі размаўляюць на роўных, яны рэагуюць хутчэй.

Калі дзеці зусім буйныя, можна пагаварыць з іх бацькамі. Але зноў жа не варта гэта рабіць у загаднай або здзеклівай форме: "Няхай ваш сын...". Гэта толькі выкліча агрэсію. Лепш скажыце: "Будзьце так ласкавы, папрасіце сыночка...".

І галоўнае, калі шукаеце цішыні, адразу ж выбірайце атэль "без дзяцей". Такія сёння існуюць.

Падрыхтавала Вольга ЦЫБУЛЬСКАЯ