1814 год — у невялікім бельгійскім гарадку Дзінан нарадзіўся Адольф Сакс — вынаходнік саксафона. Яго бацька, Шарль Жазэф, быў вядомым майстрам духавых інструментаў, самавукам. Музычныя здольнасці і цікавасць да канструявання перадаліся дзецям майстра, і больш за ўсё — старэйшаму з адзінаццаці дзяцей, Адольфу. Ён удасканаліў амаль усе вядомыя чалавецтву духавыя інструменты і нават стварыў цэлую групу інструментаў для ваенных духавых аркестраў — «саксгорны». Сусветную вядомасць яму прынесла вынаходніцтва саксафона. Адольф Сакс узяў кларнет, замяніў дрэва металам, прыстасаваў больш зручны муштук і змяніў сячэнне. Ён таксама забяспечыў новы інструмент больш прагрэсіўнай габойнай і флейтавай аплікатурай. Патэнт на саксафон быў атрыманы ім 17 мая 1846 года. Вядучыя кампазітары Францыі, куды неўзабаве пераехаў майстар, захоплена адгукнуліся аб новым інструменце. Аднак неўзабаве Сакс стаў ахвярай нядобрасумленнай канкурэнцыі. Іншыя майстры музычных інструментаў неаднаразова падавалі на яго ў суд, абвінавачваючы ў плагіяце (яны імкнуліся даказаць, што Сакс нібыта скраў у іх свае вынаходкі). У выніку судовыя выдаткі разарылі Сакса, а яго фірма па вытворчасці музычных інструментаў збанкрутавала. Ён памёр у беднасці на 80-м годзе жыцця і быў пахаваны на могілках Манмарта. А праз 15 гадоў у Новым Арлеане нарадзіўся джаз, які ўжо немагчыма ўявіць без вынаходкі Адольфа Сакса.
1832 год — нарадзіўся Міхаіл Аляксеевіч Дзмітрыеў, беларускі этнограф, фалькларыст, педагог. З 1853 года быў настаўнікам дваранскага вучылішча, пазней дырэктарам гімназіі ў Навагрудку. У 1867—1873 гадах — інспектар, затым дырэктар Гродзенскай дырэкцыі народных вучылішчаў. Член Рускага геаграфічнага таварыства. Займаўся збіраннем беларускай вусна-паэтычнай творчасці, асабліва тапанімічных і міфалагічных легендаў, якія публікаваў у газетах «Виленский вестник», «Минские губернские ведомости», часопісах «Вестник Западной России» і «Вестник императорского Русского географического общества». Апісаў народныя звычаі, сялянскі побыт, цікавіўся беларускай мовай. У архівах сабраў каштоўныя звесткі пра А. Міцкевіча, на радзіме паэта запісаў легенды і ўспаміны пра яго землякоў-сучаснікаў. Памёр у 1873 годзе.
1852 год — нарадзіўся рускі пісьменнік Дзмітрый Наркісавіч Мамін-Сібірак. Ён увайшоў у літаратуру серыяй так званых дарожных нарысаў «Ад Урала да Масквы». Першым яго буйным творам стаў раман «Прывалаўскія мільёны». Гэты твор на працягу года друкаваўся ў часопісе «Дело» і быў вельмі папулярным. Затым у часопісе «Отечественные записки» з'явіўся раман «Горнае гняздо», які замацаваў за Маміным-Сібіраком рэпутацыю выдатнага пісьменніка-рэаліста. У сваіх творах ён адлюстроўваў жыццё Урала і Сібіры ў паслярэформенныя гады, капіталізацыю краіны і звязаную з гэтым працэсам ломку грамадскай свядомасці, нормаў права і маралі. У 2002 годзе ў Расіі ў гонар пісьменніка заснавана прэмія яго імя, якую штогод уручаюць аўтарам твораў аб Урале.
Канцэрт для дзяцей і моладзі, пластычны спектакль Ягора Дружыніна і «Рок-панарама».
Выбар саджанца для садавода — той момант, значнасць якога складана пераацаніць.
Актрыса НАДТ імя М. Горкага — пра шлях да сцэны і натхненне.
Тата і мама — два самыя важныя чалавекі ў жыцці кожнага дзіцяці.