Мёд пры за­хвор­ван­нях

У па­раў­на­нні з чыс­тым цук­рам мёд не раз­драж­няе слі­зіс­тую кі­шэч­ні­ка і ляг­чэй за­свой­ва­ец­ца ныр­ка­мі. Мёд — гэ­та как­тэйль з вуг­ля­во­даў, бял­коў, фер­мен­таў, ві­та­мі­наў і мі­не­раль­ных рэ­чы­ваў. Ён дзей­ні­чае як на­ту­раль­ны ан­ты­бі­ё­тык.

Пры пра­сту­дзе змеш­ва­юць з на­сто­ем кве­так лі­пы, ягад ма­лі­ны, ліс­ця пад­бе­лу (па 1 ст. л. мё­ду і тра­вы або ягад на 1 шклян­ку ва­ды). За­мест тра­вя­но­га на­стою мож­на вы­ка­рыс­тоў­ваць цёп­лае ма­ла­ко. Пры­маць 3 ра­зы на дзень за 2 га­дзі­ны да яды і пе­рад сном.

Пры ане­міі, сар­дэч­на-са­су­дзіс­тых за­хвор­ван­нях, хва­ро­бах пе­ча­ні, ны­рак, кі­шэч­ні­ка, жоў­це­ва­га пу­зы­ра, пры не­ўро­зах (рас­строй­ствах сну, хра­ніч­най стом­ле­нас­ці), а так­са­ма міг­рэ­нях што­дня ўжы­ва­юць па 100 г мё­ду (дзе­ляць на 3–6 пры­ёмаў). Курс — 1–2 ме­ся­цы.

Пры ка­лі­це, гаст­ры­це, яз­ве пры­ма­юць мёд за 1,5–2 га­дзі­ны да яды: ра­ні­цай і ве­ча­рам — па 30 г, удзень — 40 г. Мож­на прос­та раз­вес­ці мёд у цёп­лай ва­дзе і піць як чай.

Пры за­хвор­ван­нях ды­халь­ных шля­хоў — па 1 ч. л. кож­ныя 3 га­дзі­ны. Пе­рад тым, як пра­глы­нуць, па­тры­маць у ро­це па­ру хві­лін.

* Мёд — ма­гут­ны алер­ген. Ка­лі вы па­елі мё­ду і пас­ля гэ­та­га з'я­ві­лі­ся вы­сып­ка, па­чыр­ва­нен­ні, ацё­кі, за­дыш­ка, ва­ні­ты ці па­нос, зна­чыць, ён вам су­праць­па­ка­за­ны.