Лельчыцкi «каўбой»

Амаль трыц­цаць га­доў Мі­ха­іл Аляк­се­е­віч Ашар­чук пра­цуе апе­ра­та­рам па штуч­ным асе­мя­нен­ні на ма­лоч­на­та­вар­най фер­ме ў вёс­цы Дзяр­жынск Лель­чыц­ка­га ра­ё­на. Яго кло­па­там тут ство­ра­ны вы­со­ка­пра­дук­цый­ны ста­так з больш як 550 ка­роў, і ся­рэд­нія на­доі ад іх — ка­ля пя­ці ты­сяч літ­раў ма­ла­ка. А гэ­та адзін з най­леп­шых па­каз­чы­каў у ра­ё­не.

— Па су­мя­шчаль­ніц­тве мне да­во­дзіц­ца пра­ца­ваць яшчэ і ве­тэ­ры­на­рам. Та­му кож­ная ра­гу­ля — і на фер­ме, і ў пры­ват­ным сек­та­ры — ве­дае мя­не, па­знае, ах­вот­на ідзе да рук, да­ец­ца агле­дзець, — ка­жа Мі­ха­іл Аляк­се­е­віч.

Жы­вё­ла­га­доў­ля, да­рэ­чы, — гэ­та ў яго ся­мей­нае: на фер­ме пра­ца­ва­ла ма­ці, пра­цу­юць брат, сяст­ра, а так­са­ма жон­ка.

Ана­толь Кля­шчук. Фо­та аў­та­ра.