Пясочніца

Крыху пераблытаў

На дзень народзінаў Ваню спыталі, кім ён хоча быць, калі вырасце. Хлопчык нечакана заявіў: «Алкаголікам». Дарослыя ў шоку, перапытваюць чаму. Ваня тлумачыць: «Бо ў іх шмат грошай». Пасля доўгіх тлумачэнняў, што алкаголікі — далёка не тыя людзі, на якіх варта раўняцца, гаворку пераводзяць на іншую тэму.

Праз некалькі дзён уся сям'я глядзіць тэлевізар. І тут Ваня, пачуўшы знаёмае слова, падхопліваецца і крычыць: «Я пераблытаў — не алкаголікам, а алігархам!»

Наша вялікасць

Маці павяла сына ў новую групу ў дзіцячым садку. Выхавацель пытаецца:

— У нас два Колі ў групе. Што будзем рабіць?

— Завіце мяне Мікалай першы, — прапануе малы.

Азірнуцца не паспееш

Трохгадовая Маша пытаецца ў бацькі:

— Тата, а калі скончыцца рамонт, мне колькі гадоў будзе?

Як вас там

Антон (6,5 года) звяртаецца да мамы:

— Мам, я забыўся: каровы, гусі, куры, козы — як адным словам называюцца? Скаціна або сволачы?

Дзе логіка?

— Так, Вераніка, нешта мы цябе распесцілі, — канстатуе бацька на капрызы 4-гадовай дачкі. — Давядзецца, відаць, пачаць караць.

— Як гэта, — абураецца малая, — вы распесцілі, а мяне — караць?

Гэта, брат, навука!

Жонку забралі ў радзільны дом на захаванне, а дома застаўся муж з двума дзецьмі — сынамі 4 і 2 гадоў. Давялося тату карміць малых, а згатаваць ён здолеў толькі макарону — дый тое перасаліў. Першым на кухню прыйшоў старэйшы сын, пакаштаваў макарону і моўчкі выйшаў з-за стала. У дзвярах сустрэў малодшага і ўзяў пад руку:

— Хадзем, не трэба есці! Ты ў мяне пакуль што адзіны брацік...

Давялося тэрмінова выклікаць на дапамогу цешчу.

Паводле бабулі

— Сашуня, хадзі да мяне!

— Я не Сашуня, я прыгажосць не... не... Як там мяне бабуля называе? А, вось: я прыгажосць незямная!

Страшная помста

Маці за нейкую правіну насварылася на 5-гадовага сына. Той дэманстратыўна надзьмуўся, сеў на падлогу, узяў паперу з алоўкамі і заявіў:

— А я тады цябе тоўстую намалюю!

«Сышла на базу»

Аліне 3 гады. Сядзіць з цацачным наборам доктара, бярэ ў рукі фанендаскоп:

— Зараз рыбку палаўлю.

— Дачушка, гэта ж для доктара, — заўважае тата.

— Ну, добра, я доктар. Што ў вас баліць?

— Ды вось, горла баліць. Можаце палячыць?

— Не магу.

— Чаму?

— Я рыбу лаўлю...