У Жодзіне адкрылі мастацкую галерэю
Яшчэ ў дзяцінстве я чуў ад бацькоў, як шмат у нашым горадзе мастакоў, але ўжо тады мой дапытлівы розум спарадзіў пытанне: «Дык а дзе іх пабачыць, калі іх так багата ў «аўтаградзе»?» Пытанне цікавіла і саміх творцаў, якія трымалі ў сваіх кватэрах дзясяткі карцін і даўно марылі пра асобнае памяшканне для выстаў.
Паваротным у гэтай гісторыі для жодзінскіх мастакоў стаў 2012‑ы, калі мясцовыя ўлады адвялі ў будынку былой прафтэхвучэльні залу пад мастацкую галерэю, а напачатку сёлетняга ліпеня ў галерэі запрацавала першая выстава — «Жодзінцы».
Мясцовы мастак Сяргей Цігараў прыгадвае, што першыя змястоўныя выстаўкі ў Жодзіне пачалі праводзіць яшчэ ў 70‑х гадах мінулага стагоддзя. Мастакам даводзілася перабірацца з месца на месца. Свае творы яны экспанавалі паўсюль: і ў школах, і ў Палацы культуры, і ў бібліятэцы, і ў тэхнікуме…
— Мы вельмі задаволены тым, што ў нас нарэшце з'явілася прасторная і светлая зала для правядзення выстаў. Спадзяюся, што галерэя не будзе закрывацца, а запрацуе, як звычайныя выставачныя залы, з раніцы да вечара.
— Першая экспазіцыя нагадвае нечым мастацкае асарці: усяго патрохі ад кожнага аўтара.
— Так і ёсць. Кожны мастак прэзентуе па 2–3 працы, каб пазнаёміць гледача са сваёй творчасцю. Тут прадстаўлены творы разнастайных аўтараў. Сярод творцаў шмат членаў Беларускага Саюза мастакоў, выкладчыкаў. На маю думку, у нас склалася даволі моцная каманда.
Прысутнічае ў экспазіцыі і некалькі прац вядомага жывапісца Аляксея Марачкіна, які ў свой час працаваў тут настаўнікам чарчэння ў сярэдняй школе № 4, стварыў мастацкую студыю і выгадаваў цэлую плеяду таленавітых мастакоў: Уладзіміра Гладкевіча, Мікалая Шышлова, Аляксандра Ксяндзова, Мікалая Андруковіча…
— Адкрыццё гарадскіх галерэй — рэч неабходная. Раней іх адкрылі ў Смілавічах, Лагойску, і, нарэшце, чарга дайшла да Жодзіна, — кажа Аляксей Марачкін, які сярод іншых палотнаў прадставіў на выставе партрэт Багуслава Радзівіла, заснавальніка першага паселішча на месцы сучаснага горада. — Насамрэч зрабіць усё гэта трэба было значна раней. Вы ўявіце, у свой час у Жодзіне было больш членаў Саюза мастакоў, чым у Барысаве. І гэта пры тым, што Барысаў значна пераўзыходзіць гэты горад па колькасці жыхароў. Тут жылі насамрэч унікальныя асобы: гісторыкі Міхась Ткачоў і Алесь Каралёў, сястра выдатнага графіка 20–30‑х гадоў мінулага стагоддзя Аркадзя Астаповіча, якая захавала яго літаграфічныя лісты і перадала ў музей. Мяркую, няблага было б зрабіць яго выставу ў галерэі. Літаграфічныя работы будуць добра глядзецца ў гэтай выставачнай зале.
Зразумела, цяпер усе — і мастакі, і аматары мастацтва — адчуваюць вялікую радасць ад таго, што іх мары здзейсніліся. Але вельмі не хацелася б, каб жодзінская галерэя абмяжоўвалася літаральна адной экспазіцыяй, а працавала не для птушачкі ў справаздачы, а для гледачоў і мастакоў. І пра гэта думаць і вырашаць пытанні трэба ўжо сёння. Верыць у пазітыўнае і вядомы беларускі мастак Віктар Альшэўскі:
— Лічу, што гэта вялікая падзея. Так, у Жодзіне няма старадаўняй архітэктуры, але ёсць шмат таленавітых людзей. І стварэнне падобных галерэй сведчыць пра тое, што ў нашай культуры ёсць будучыня. Даўно вядома, што вялікае мастацтва пачынаецца з маленькіх гарадоў. Хочацца, каб галерэя развівалася і надалей прымала разнастайныя выставы прадстаўнікоў усіх відаў мастацтва.
Тарас ШЧЫРЫ.
Фота Zhodinonews.by.
Выбар саджанца для садавода — той момант, значнасць якога складана пераацаніць.
Канцэрт для дзяцей і моладзі, пластычны спектакль Ягора Дружыніна і «Рок-панарама».