Днямі гэта вызначалі ў Крупках
…З раніцы Крупскі раённы Дом культуры поўніўся музыкай і дзіцячымі галасамі. Менавіта тут напрыканцы жніўня праходзіў абласны этап Рэспубліканскага конкурсу «Сям'я года». Хоць і на першы, і на другі погляд было незразумела: як, па якіх крытэрыях і прыкметах выбраць з такіх розных, але аднолькава моцных, дружных, творчых, спартыўных, актыўных сем'яў усяго адну — найлепшую?
— Спачатку праходзіў завочны адборачны тур, — тлумачыць намеснік старшыні камітэта па працы, занятасці і сацыяльнай абароне насельніцтва Мінгарвыканкама Тамара Трубчык. — Аргкамітэт прагледзеў фільмы-прэзентацыі больш як 20 сем'яў і выбраў тыя, якія, на наш погляд, могуць паслужыць узорам для іншых.
…Пакуль госці дзівіліся на выставу дэкаратыўна-прыкладнога майстэрства, якую зладзілі таленавітыя шматдзетныя бацькі Крупскага раёна, і займалі месцы ў глядзельнай зале, канкурсанты, ледзь пераадольваючы хваляванне, завяршалі апошнія прыгатаванні.
— Каб мы ведалі, што наступны тур будзе звязаны з прэзентацыяй сябе на сцэне, то, напэўна, не згадзіліся б, — дзвюма рукамі адмахваецца Сяргей Выскварка. Насамрэч ён сціпла ўмоўчвае, што да публічных выступленняў сям'я з Любанскага раёна прывычная. Сяргей Георгіевіч — вядомы этнахарэограф, кіраўнік фальклорнага ансамбля «Верабейкі». У гэтым жа ансамблі, лічы, з дзіцячага садка займаюцца танцамі цяперашні 11‑класнік Арцём і 4‑класніца Арына. Толькі сёлета тата разам з дачушкай пабывалі на трох фестывалях і адусюль прывезлі прэміі. Нават мама Валянціна Мікалаеўна, па прафесіі ад мастацтва далёкая (яна настаўніца матэматыкі), дзеля конкурсу развучыла з сынам фігуры некалькіх народных танцаў. Таму і з прадстаўленнем сацыяльна значнага праекта сям'я вырашыла не мудрыць — выбралі тое, чым займаюцца па жыцці: адраджэнне традыцыйнай народнай культуры. Падтрымаць свайго кіраўніка прыехала частка ансамбля. Але, мяркуючы па тым, як прытупвалі гледачы пад іх «Нарэчаньку» і «Месяц», можна зрабіць выснову, што сапраўдныя энтузіясты сваёй справы нават малымі сіламі здольны абудзіць у іншых цікавасць да спадчыны, да вытокаў…
Не навічкі ў спаборніцтве і сям'я з Нясвіжскага раёна: Вера і Уладзімір Мацавіла, а таксама чацвёра іх дзяцей неаднаразова ўдзельнічалі ў раённых і абласных конкурсах шматдзетных сем'яў і перамагалі. Адкуль узяць на ўсё сілы і час, выхоўваючы чацвярых дзяцей? Танюткая, зграбная, бы дзяўчына, Вера Ігнатаўна мае свой рэцэпт на гэты конт: «Ад іх, ад сваіх любімых дзетак, і наталяемся энергіяй!» А яшчэ, мабыць, даюць сілу карані. Гісторыю ўласнага роду па абедзвюх галінах бацькі прасачылі да XVІІІ стагоддзя.
Таксама мае ў актыве перамогу на фестывалі сямейнай творчасці і сям'я Талстыка з Вілейскага раёна: педагог-арганізатар Казімір Талстыка і сам апантаны музыкай, і дачушкам Ангеліне і Валерыі здолеў перадаць гэтую любоў і вакальны талент.
А вось бацька сям'і Дабрыніных з Маладзечанскага раёна жартуе, што на конкурс яны ўчацвярых прыехалі дзеля старэйшага сына. Яраслаў — хлопец таленавіты ў розных сферах і апантаны творчасцю: ён і ў алімпіядах па грамадазнаўстве дэманструе выдатныя вынікі, і вершы складае, і музыку піша, і кіно захапляецца, і нават… вышывае бісерныя карціны. Так што малодшай дачцэ Лізе ёсць з каго браць прыклад. А падрыхтоўку да конкурсу хлопец паспяхова спалучыў з паступленнем на юрыдычны факультэт.
Вядомы акцёр і рэжысёр Павел Харланчук-Южакоў, вялікая сям'я якога прадстаўляла Мінскі раён, з‑за шчыльнага графіку здымак не змог прыехаць на конкурс. Але жонку Ганну і чацвярых дзяцей (нават пяцярых, улічваючы, што сям'я неўзабаве чакае нараджэння яшчэ адной дачушкі) гэты факт, здаецца, ніколькі не засмуціў. А гледачы, не стрымліваючы слёз замілавання, захапляліся беларускамоўнымі імпрэзамі, у якіх маленькія артысты прадстаўлялі сцэнкі з жыцця Радзівілаў, чыталі вершы, ігралі на гітары, спявалі…
Сярод суддзяў разгарнуліся сапраўдныя баталіі: як назваць кагосьці першым, калі ўсе — лепшыя? Таму ўзнагароды атрымалі ўсе, кожны ў сваёй намінацыі. Сям'я Талстыка была названа «Самай творчай», сям'я Выскварка — «Самай артыстычнай». «Самай знаходлівай» стала сям'я Дабрыніных, а званні «Самай дружнай» і «Самай працавітай» дасталіся сям'і Мацавіла. Дарэчы, прадстаўнікі 16 сем'яў, якія ўдзельнічалі ў адборачным туры, таксама былі запрошаны на свята і атрымалі дыпломы і падарункі ад арганізатараў. А прыз глядацкіх сімпатый і тытул пераможцы дасталіся сям'і Харланчук-Южаковых, якія напрыканцы кастрычніка прадставяць Міншчыну ў фінале рэспубліканскага конкурсу.
Вікторыя ЦЕЛЯШУК. Фота аўтара.
Крупкі — Мінск.
Інтэрв'ю з пераможцамі
чытайце на 3-й старонцы «СГ».
Афіцыйна
Рэспубліканскі конкурс «Сям'я года» праводзіцца ў Беларусі ў адпаведнасці з Нацыянальнай праграмай дэмаграфічнай бяспекі на 2011–2015 гады ўжо ў другі раз і мае на мэце ўмацаванне духоўна-маральных асноў сям'і, адраджэнне і прапаганду сямейных каштоўнасцяў і традыцый, павышэнне ролі і прэстыжу сям'і ў жыцці грамадства. Да ўдзелу ў ім на добраахвотнай аснове запрашаюцца поўныя сем'і, якія выхоўваюць дваіх і больш дзяцей.
Сёлета фінал конкурсу адбудзецца 24 кастрычніка. Яго пераможца атрымае ганаровае званне «Сям'я года‑2014», дыплом І ступені і грашовую прэмію памерам да 100 базавых велічынь. Сем'ям, якія акажуцца на 2‑м і 3‑м месцы, таксама будуць уручаны дыпломы і грашовыя прэміі памерам да 75 і 50 базавых велі-
чынь адпаведна.
Простая мова
—Несумненна, падобныя конкурсы вельмі важныя і для вобласці, і для краіны, і найперш для саміх сем'яў, а таксама для моладзі, якая яшчэ толькі збіраецца стварыць сям'ю, — адзначае намеснік старшыні Мінаблвыканкама Аляксандр Юшкевіч.
Дарэчы, цяпер у вобласці назіраецца станоўчая дэмаграфічная тэндэнцыя: сёлета нарадзілася на 134 дзіцяці больш, чым летась, і гэта вельмі прыемны факт. У Мінскай вобласці ёсць такая грамадская ініцыятыва — тут прыступілі да стварэння рэгіянальнай Акадэміі сям'і, у якой бярэ актыўны ўдзел Беларускі саюз жанчын, Праваслаўная царква, шэраг грамадскіх арганізацый. У межах праекта ёсць пэўныя напрацоўкі для таго, каб дапамагчы маладым людзям будаваць сямейныя ўзаемаадносіны.
Амаль тысяча дзвесце чалавек збяруцца, каб вырашаць найважнейшыя пытанні развіцця краіны.
Расказаў першы намеснік старшыні Дзяржаўнага камітэта па навуцы і тэхналогіях Рэспублікі Беларусь Дзяніс Каржыцкі.
Як вакцыны выратоўваюць жыцці і чаго можа каштаваць іх ігнараванне?
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.