Часнок быў вядомы яшчэ ў Старажытным Егіпце і як лекавы сродак, і як выдатная прыправа да ежы. І ўсё б выдатна, калі б не пах… Калі мы ўжываем часнок, пахнуць пачынае не толькі наша дыханне, але ўсё цела!
Адзін са спосабаў пазбаўлення ад гэтага паху — есці часнок, запіваючы яго малаком або чыстай вадой, заядаючы грыбамі або базілікам. Другі спосаб — спажываць у капсулах. Калі яны, вядома, змяшчаюць аліцын — самае актыўнае і карыснае часночнае рэчыва. На жаль, многія капсулы, якія можна ўбачыць у продажы, яго не змяшчаюць, а таму які сэнс іх піць?
Аліцын утвараецца ў момант расціскання зубка часнаку і, аказаўшыся ў арганізме, «палохае» тое шкоднае, што ў ім ёсць. Тэрмічная апрацоўка часнаку зніжае яго эфектыўнасць, а 30 хвілін варкі пазбаўляюць карысці цалкам. Варыць часнок можна не больш за 5 хвілін, але ідэальна ўжываць свежым.
Кажуць, расказаць пра карысныя вартасці часнаку проста немагчыма — так іх шмат. Але вось што называецца ў першую чаргу.
Часнок спраўляецца з хваробатворнымі бактэрыямі, прадухіляе некаторыя віды злаякасных новаўтварэнняў. Ёсць даследаванні, якія паказваюць эфектыўнасць часнаку супраць вірусаў грыпу, пацвярджаюць станоўчы ўплыў на сардэчна-сасудзістую сістэму, паколькі часнок дзейнічае падобна аспірыну. Часнок яшчэ выводзіць з арганізма шкодныя рэчывы, таксіны, металы. Кажуць, што ўжыванне часнаку нават перашкаджае ўтварэнню маршчын. Як той казаў, «калі б часнок пах ваніллю, а на смак быў як персік, аптэкі разарыліся б».
Святлана БАРЫСЕНКА.
Інтэрв'ю з алімпійскім чэмпіёнам па фехтаванні.
Прафесійна, аператыўна, па-добраму.