Эпідэміі грыпу сёлета ў нас можа і не быць, аднак гэта не выключае росту вострых рэспіраторных інфекцый
Усё ж такі акрамя вірусаў грыпу вакол нас дастаткова іншых, кожны з якіх яшчэ мае шэраг разнавіднасцяў. Так што калі не займацца сабой, няправільна харчавацца, курыць і г. д., то можна хварэць з восені да вясны бясконца.
Захваральнасць на вострыя рэспіраторныя вірусныя інфекцыі зараз знаходзіцца на нізкім узроўні. Пэўны рост прагназуецца традыцыйна ў канцы студзеня. Спакойная сітуацыя па грыпе пакуль і ў Еўропе, дзе вірусы хоць і пачалі выяўляцца часцей, але гэта адзінкавыя выпадкі, не звязаныя паміж сабой.
Як вядома, вірусы грыпу рэгіструюцца цягам усяго года. Але ў халодны час (і ажно да сярэдзіны мая) назіраецца класічны ўздым сезоннай рэспіраторнай захваральнасці. Звычайна падзеі развіваюцца паступова — ад нізкага ўзроўню захваральнасці да сярэдняга, высокага і надзвычай высокага, што і з'яўляецца ўласна эпідэміяй. Але нават цяпер некаторыя мінчане скардзяцца на немагчымасць дазвацца ўрача на дом, дазваніцца ў паліклініку. Спецыялісты звязваюць такі «ажыятаж» з ростам нашай свядомасці — мы лепш пачалі разумець, што лячыцца без урача сабе даражэй.
—Усе прызначэнні павінен рабіць урач, — кажа намеснік начальніка аддзела гігіены, эпідэміялогіі і прафілактыкі Міністэрства аховы здароўя Беларусі Іна КАРАБАН. — Аднак калі ў пацыента тэмпература паднялася вышэй за 38–38,5 градуса, і пры гэтым у яго няма нейкіх іншых сур'ёзных змен з боку, скажам, сардэчна-сасудзістай сістэмы, то можна прыняць які-небудзь гарачкапаніжальны сродак. Пры нязначных павышэннях тэмпературы «збіваць» яе не рэкамендуецца: лепш, калі яна будзе зніжацца натуральным чынам. Арганізм пачне паступова аддаваць цеплыню, калі пачаць больш піць цёплай вадкасці.
Калі б не прышчэпка
Вакцынацыю супраць грыпу прайшлі ўвосень 42 працэнты насельніцтва. Рост колькасці прышчэпленых расце год ад года дзякуючы арганізацыям і прадпрыемствам, якія пачалі актыўна выдаткоўваць сродкі на такога кшталту прафілактыку. Вакцынацыя застаецца вельмі эфектыўнай мерай. 98 працэнтаў тых, каму па лабараторных даследаваннях выстаўляецца дыягназ «грып», аказваюцца не прышчэпленымі.
Антыбіётык прапіша доктар
Урачы прызначаюць антыбіётыкі, у тым ліку знакаміты ў вузкіх колах «Сумамед», толькі ў выпадках, калі да віруснай інфекцыі далучаецца бактэрыяльная. У самым пачатку, калі ёсць падазрэнне на віруснае захворванне, прымаць антыбіётыкі ні ў якім разе нельга. Бескантрольнае прымяненне антыбіётыкаў з часам прыводзіць да таго, што ўсе вядомыя антыбіётыкі ўжо не дапамагаюць, а новыя пакуль не распрацоўваюцца.
Вірусная ці бактэрыяльная?
Сімптомы віруснага і бактэрыяльнага інфіцыравання вельмі падобныя. Найчасцей у якасці бактэрыяльнай інфекцыі праяўляецца пнеўманія. Аднак яна бывае і віруснай. Таму, калі ўрач пачынае падазраваць развіццё гэтай паталогіі, не абысціся без дадатковага абследавання. Самае важнае — аналіз крыві, які дакладна паказвае спецыялісту паходжанне інфекцыі. Біць трывогу можна, калі праз тыдзень захворвання пацыент не пайшоў на папраўку. Ці нават стала горш. Зацягванне хваробы можа ўяўляць пэўную пагрозу. Каб прадухіліць гэта, таксама трэба абследавацца. І толькі пасля — прыняць лячэнне.
Сам сабе імунамадулятар
З асцярожнасцю неабходна ставіцца і да імунамадулятараў. Дзіўна, наколькі агрэсіўна некаторыя з нас ставяцца да вакцынацыі, паколькі гэта нібыта «шкодзіць імунітэту», і адначасова з лёгкасцю закідваюць у сябе самыя розныя імунамадулятары. Быццам гэта вітамінкі! Хоць і да іх трэба падыходзіць з розумам. Як можна бескантрольна «стымуляваць» імунную сістэму, калі нічога не ведаеш пра яе стан? Прыхільнікі імунамадулятараў не могуць быць упэўненымі, што аднойчы ім не спатрэбіцца меддапамога іншага характару.
Мнагавата агентаў
Рэспіраторныя захворванні могуць быць выкліканы віруснымі і бактэрыяльнымі агентамі, якіх каля 200. «Вось зараз вельмі шырока цыркулююць рынавірусы, да якіх мы ставімся з пэўнай лёгкасцю, але і яны могуць выклікаць пнеўманію, — тлумачыць кіраўнік Нацыянальнага цэнтра па грыпе Наталля ГРЫБКОВА. — Рынавірусы маюць каля сотні тыпаў, і кожны выклікае захворванне. Праяўляецца яно не толькі праз насмарк, як многія лічаць, пацярпець могуць і ніжнія аддзелы дыхальных шляхоў, што праявіцца праз кашаль. Праўда, такое цячэнне хваробы больш характэрнае для дзяцей. Яны наогул схільныя хварэць. Але гэта не катастрофа. Так адбываецца натуральная імунізацыя».
Выпраўляйце памылкі!
Дарослыя лічаць, што аднолькава з дзецьмі адчуваюць холад, таму апранаюць і сябе, і малое ў аднолькавую колькасць слаёў адзення. Аднак у дзяцей цеплаабмен вышэйшы, вось чаму яны не маюць патрэбы ў празмерным ухутванні. Малыя, якіх апранаюць так, што ні галавой, ні шыяй нельга паварушыць, хварэюць нават часцей і цяжэй за тых, каму пакідаюць невялічкі доступ паветра. Калі працяглы час пераграваць горла, то пасля дастаткова нават нязначнага пераахалоджвання, каб тут жа захварэць. Вірусы такім чынам вельмі хутка пранікаюць у клетку.
Ідэальны варыянт процістаяння вірусам і мікробам — паступовае загартоўванне. Наогул здаровы лад жыцця, уключаючы збалансаванае харчаванне, стварае ўмовы для таго, каб мы не так лёгка паддаваліся рэспіраторным інфекцыям.
Святлана БАРЫСЕНКА
Канцэрт для дзяцей і моладзі, пластычны спектакль Ягора Дружыніна і «Рок-панарама».