Ліст з 45-га

Іх галасы сягаюць скрозь стагоддзі. Напоўненыя страснай жыццёвай прагай, яны нясуць прасвятленне, абуджаюць душу, выклікаюць эмацыйна вострыя перажыванні.

Галасы змагароў, як і палымяныя словы будзіцеляў, асветнікаў, глыбаказначна выяўляюць жыватворнае памкненне роднай зямлі, яе агульнапрыродны клопат — самааддана ўсталёўваць Мір і Згоду, нястомна наладжваць Справядлівасць і Роўнасць між народамі.

Песня «Ліст з 45-га», створаная Ігарам Лучанком і Міхаілам Ясенем у апошняй чвэрці мінулага стагоддзя, адразу ўвайшла ў залаты фонд савецкай песеннай культуры. Паэтычны тэкст усхвалявана-стрымана, па-салдацку сціпла ўзнаўляе драматычныя малюнкі баявых дзеянняў перад заканчэннем бязлітаснай сусветнай вайны. Напярэдадні доўгачаканай Перамогі надзвычай віхурна ўзмацняецца прага жыць... Але воля і незалежнасць заўсёды выбудоўваюцца на непахіснай самаахвярнасці. І развітальнае слова зусім юнага байца ўспрымаецца як пасланне ў будучыню, як наказ новым пакаленням мужна стаяць на ахове Міру і Свабоды.

Музыка Ігара Лучанка, у якой арганічна паядналіся лірычныя мелодыі беларускага краю і грамадзянска-патрыятычныя інтанацыі, утрымлівае магутны духоўны зарад. У рускамоўным варыянце песня «Ліст з 45-га» набыла інтэрнацыянальнае гучанне і выконваецца прафесійнымі і самадзейнымі спевакамі. На пачатку гэтага стагоддзя Міхаіл Ясень — удзельнік вызвалення Германіі ад фашызму — зрабіў песенны тэкст беларускамоўным. І вакальны твор, атрымаўшы свежы глыток духоўнасці ад роднай зямлі, яшчэ мацней заззяў, заіскрыўся вольналюбівымі, жыццестваральнымі праменьчыкамі.

Верш Міхаіла Ясеня       Музыка Ігара Лучанка

Табе, равеснік, ліст мой з сорак пятага.

Глядзі на здымак: я такі тады!

На ім я разам з іншымі салдатамі.

Ты паглядзі, які я малады!

Спецкар газеты франтавой нас выглядзеў

І «лейкай» зняў нас: памяць на гады!

А мы пайшлі ізноў туды, дзе выстралы...

Ты паглядзі, які я малады!

Прыпеў:

На зямлі вайна,

А вакол вясна,

Сонца ў вочы б'е

І любіць заве...

Нам бы жыць ды жыць,

Жыць ды любіць

І любоў дарыць

На зямлі!

...А мы ізноў пашлі туды, дзе выстралы,

Дзе ўзрывы мін і бомб, дзе жаркі бой,

Пайшлі туды, каб вытрымаць, каб выстаяць

Хай нават самай цяжкай цаной.

Зямля стагнала ўся ў крыві, пажарышчах,

Мы за жыццё змагаліся тады,

А побач далоў падалі таварышы —

І кожны з іх такі быў малады!

Прыпеў:

А вакол вясна,

Неба сінява,

Сонца ў вочы б'е

І любіць заве.

Як жадалі жыць

І любімым быць,

І дзяцей расціць

На зямлі!

Я не пачуў, як злая куля свіснула,

Як я ўпаў і стаў сівы тады,

Як абеліскам стаў і песняй чыстаю.

Ты паглядзі, які я малады!

Я гавару з табою з сорак пятага!

Зірні на здымак: я на ім жывы!

Не дазваляй ізноў вайну праклятую!

Хай будуць мір і шчасце на зямлі!

Прыпеў:

А вакол вясна,

Неба сінява,

Сонца ў вочы б'е

І кахаць заве...

Нам бы жыць ды жыць,

Жыць бы ды любіць,

Берагчы наш мір

На зямлі!

Падрыхтаваў Міхась ШАВЫРКІН