Пісьмо дзеду

Зайздросціць буду тым, хто бачыў

дзядоў і прадзедаў сваіх.

Я ж толькі картачкі пазначу —

жывых я не сустрэла іх.

Мне попел у спадчыну застаўся

мінулых, невядомых бед,

ды сціплы гонар захаваўся

і страты пачуццё ўслед.

Віншую тых, хто ў пекле выжыў,

хто вытрымаў апошні бой!

Сваім сумленнем не пакрыўджу

загартаваных той вайной.

Ты не судзі нас, дзеда, строга —

мы помнім ратны подзвіг твой.

І зноўку — як заўжды вясной —

нас акрыляе Перамога!

Альбіна ПЯТРОВА,
вучаніца 9 класа
гімназіі №1

г. Рэчыца.