«Ішоў мілы на вайну, пакідаў мяне адну...»

Сталыя чытачы «Звязды» памятаюць конкурс прыпевак, які наша газета праводзіла ў аддаленым ужо на два дзесяцігоддзі 1994-м. Сярод тэм, што былі зададзены для агучвання ў песенных чатырохрадкоўях, Дзень Перамогі значыўся асобна. Бо чытачы дасылалі на гэту тэму не толькі ўласныя прыпеўкі, але і прынесеныя народнай памяццю з часоў вайны, пачутыя ад матуль і бабуль. Думаем, варта ўспомніць сёння менавіта гэтыя, гістарычныя, якія сведчаць пра тое, што нават у страшнае ліхалецце нашы людзі знаходзілі ў сабе сілы спяваць і жартаваць.

Ішоў мілы на вайну,

Пакідаў мяне адну.

Як з ім расставалася,

Слязамі аблівалася.

*

Я салдаціка любіла,

Пілотачку мерала.

На вайну яго пусціла —

Ў Перамогу верыла.

*

Не спявай мне, шэра птушка,

Жалю мне не паддавай.

Ты не плач, мая дачушка,

Адваюем родны край.

*

Не скрыпіце вы, калёсы,

Бо нядаўна змазаны.

Вы не ліце, бабы, слёзы,

Фрыцы ўсе павязаны.

*

Белую хусціначку

Не буду завязываць,

Пашлю міламу ў лясок

Раны перавязываць.

*

Партызан як прыйдзе ў хату,

Стаўлю я на стол харчы.

Бо гатова, нібы брату,

Партызану памагчы.

*

Ўсе наперад, партызаны!

Засталося нам адно:

Разбіць фрыцаў пад Гарыўцам,

А таксама пад Сянно.

Віцебск возьмем мы з бамбёжкай,

Бешанковічы — з гармошкай.

*

Вельмі туга немцам стала,

Проста хоць крычы капут.

Толькі ноч на землю пала —

Партызаны тут як тут.

*

Цяжка Гітлеру дыхнуць —

Дыхавіцу спёрла:

Хоча шар зямны глынуць,

Ды не лезе ў горла.

*

На бярозе дзве зязюлі,

На вішаньцы салавей.

Як убачу партызана,

На душы мне весялей.

*

А мой мілы партызан,

А я партызаначка.

Пайшоў мілы на Берлін,

Я ж качала лялечку.

*

Хоць і цяжкая вайна,

А мне адгукнулася:

Ваяваць пайшла адна,

Удваіх вярнулася.

*

Раней муж быў брыгадзір,

Ну а я — даярка.

Цяпер муж мой камандзір,

А я — санітарка.

*

Ах, вайна, вайна, вайна,

Што ж ты нарабіла:

Я карова, я і бык,

Я і баба, і мужык.

*

Дзеванькі, вайна, вайна,

Дзеванькі, Пабеда!

Дзеванькі, хлапцоў няма —

Хапайцеся за дзеда.

 

Дасылалі нашы чытачы і сучасныя прыпеўкі, якія склалі самі. Мінула дваццаць гадоў, але словы аб міры ў нас будуць актуальнымі заўсёды.

 

Ты ляці, мой галубочак,

Цераз мора-акіян,

Занясі мой галасочак

Супраць войнаў у ААН.

*

Калі Божа дапаможа,

Вера спраўдзіцца адна:

Усё зможам-пераможам,

Абы толькі не вайна!