У парку, што размешчаны побач з жамчужынай беларускага дойлідства XІІ стагоддзя, Свята-Барыса-Глебскай (Каложскай) царквой, нядаўна ўсталявалі дзевяць каменных скульптур.
І гэта, як спадзяецца гродзенскі скульптар Уладзімір ПАНЦЯЛЕЕЎ, толькі пачатак своеасабліваму музею пад адкрытым небам. Падобны ёсць у гарадскім парку ў Клайпедзе — сёння яго ўпрыгожваюць 116 скульптур, якія ствараліся літоўскімі майстрамі на працягу 15 гадоў.
Музейныя «экспанаты» для Каложскага парку летась падчас пленэру «Гродна. Мінулае і сучаснасць» стварылі скульптары Арцём Мядзведзеў, Іван Арцімовіч, Аляксей Сарокін, Ігар Засімовіч, Карней Аляксееў, Кацярына Зантарыя і Уладзімір Панцялееў. Матэрыялам для большасці гэтых работ паслужылі валуны з палёў Гродзеншчыны. Цяпер яны быццам атрымалі другое жыццё ў выявах Каложскай царквы, воіна-ліцвіна, рыцарскага шлема, старажытнаславянскага бажаства, Арфея і Эўрыдыкі... А яшчэ адна пленэрная работа (каменны медаль з выявай сімвала горада над Нёманам — аленя Святога Губерта — і надпісам «Культурная сталіца Беларусі 2014 года — Гродна») усталявана каля будынка другой паловы XVІІІ стагоддзя на плошчы Тызенгаўза, дзе да нядаўняга часу размяшчаўся Нацыянальны гістарычны архіў у Гродне.
Уладзімір Панцялееў спадзяецца, што ў горадзе над Нёманам будуць штогод праводзіцца пленэры, у тым ліку з удзелам скульптараў з суседніх краін, каб Каложскі парк папаўняўся новымі каменнымі «падарункамі», прывабліваючы і гродзенцаў, і турыстаў, якія наведваюць Свята-Барыса-Глебскі храм. Дарэчы, ужо зараз многія наведвальнікі парку з задавальненнем фатаграфуюцца каля гэтых скульптур.
Барыс ПРАКОПЧЫК.
Фота Яраслава ВАНЮКЕВІЧА
А разам з імі навучанне, сацпакет і нават жыллё.
Беларусь — адзін з сусветных лідараў у галіне здабычы і глыбокай перапрацоўкі торфу.
«Мы зацікаўлены, каб да нас прыязджалі».
