Паказы Prada і Armanі, кантракт з мадэльным агенцтвам Нью-Ёрка, вокладка Vogue — вось далёка не поўны спіс дасягненняў беларусак. Якія тыпажы сёння запатрабаваныя і ці можна спадзявацца толькі на знешнасць, у інтэрв'ю «Звяздзе» расказала Ніна ДРАКО, дырэктар подыум-школы і рэжысёр-пастаноўшчык Студыі модыСяргея Нагорнага.
— Пачнём адразу з галоўнага. Як становяцца «зоркамі»?
— «Зорны» чалавек у любой прафесіі апрыёры разумны, цярплівы, працаздольны, удачлівы. Топ-мадэллю стаць няпроста. У любым выпадку ўсё пачынаецца з навучання. У подыум-школе асвойваюць такія спецыяльныя дысцыпліны, як дэфіле, этыкет, асновы стылю, сцэнічнае майстэрства.
— З тых дзяўчат, што да вас прыходзяць, які працэнт выбіваецца на сусветныя подыумы?
— Мы заўсёды кажам, што гэтая прафесія эксклюзіўная. Яна прымае нямногіх. Тут як з дзецьмі, што заканчваюць харэаграфічныя вучылішчы і музычныя школы. Не ўсе ж з іх становяцца прымамі і вядомымі музыкантамі. Патрэбны сапраўды высокія прафесійныя якасці. Наша каманда спрабуе расшыфраваць код прыгажосці, паспяховасці новага моднага сезона. Як дызайнеры ствараюць трэнд у адзенні, так і мы пралічваем модны твар наступнага сезона. І ён можа кардынальна адрознівацца ад таго, што было год таму. Таму мы заўсёды ў пошуку імёнаў. Кагосьці выпадкова сустракаем на вуліцы. Нават калі мы з Сяргеем Нагорным і Вольгай Паповай (генеральным дырэктарам і дырэктарам міжнароднага аддзела, дэпартамента новых імёнаў) проста ідзём выпіць кавы, углядаемся ў дзяўчат і хлопцаў, якія сядзяць за суседнімі столікамі.
На пачатку верасня ў 13 гарадах Беларусі — Брэсце, Віцебску, Бабруйску і іншых — мы праводзім кастынгі. Прыходзяць дзяўчаты з райцэнтраў, вёсак.
За год да нас звяртаецца — праз асабістыя сустрэчы, сацыяльныя сеткі — некалькі тысяч чалавек. З іх у найлепшым выпадку 30 абновяць мадэльны склад.
Гэта з усіх філіялаў. А працэнт тых, хто будзе працаваць на тыднях моды ў Лондане і Парыжы, яшчэ меншы.
Бывае, звяртаюцца людзі, якія не зусім разабраліся, што ўяўляе сабой прафесія мадэлі. Ім проста хацелася б нейкай папулярнасці. Такія падлеткавыя мары. Хоць мы ўсім удзячныя. Бо часта разам з імі прыходзяць іх сяброўкі ці сёстры, якія якраз нам патрэбны. Такіх гісторый вельмі шмат.
— Вось вы кажаце, што патрэбны працаздольнасць і прафесіяналізм. А калі спадзявацца толькі на знешнасць?
— Тыя мадэлі, якія ў 15-16 гадоў ужо праходзяць кастынгі ў Еўропе, павінны заканчваць школу, паступаць у ВНУ на завочную форму і паспяваць усё. Зняцца для моднага часопіса не так проста. Для гэтага трэба не толькі прыгожа ўсміхацца. За кожнай вокладкай, выхадам у самых гучных паказах на еўрапейскіх тыднях моды стаіць вялізная праца. Мы памятаем, колькі зроблена, каб дзяўчына з Барысава Жэня Катава стала тварам Dolce & Gabbana, каб Маша Царыкевіч з Мазыра выйшла ў эксклюзіўным паказе ад Prada. Проста трапіць на такі кастынг — ужо вельмі шмат. Там стаяць у чарзе найлепшыя мадэлі свету.
— Калі бачыце чалавека, можаце адразу сказаць: «О, гэта будучая топ-мадэль!»?
— Можам, вядома. Але тут няма 100-працэнтнай гарантыі. Мы можам толькі выказаць здагадку: гэты чалавек, хутчэй за ўсё, будзе запатрабаваны ў Амерыцы, а той — у Парыжы. Можа і не спрацаваць. З розных прычын. Стан здароўя мадэлі, замужжа... Бывае і наадварот. У мадэляў, пра якіх мы думалі «магчыма, давайце паспрабуем», кар'ера складваецца вельмі паспяхова.
— Якія тыпажы цяпер запатрабаваныя?
— Сёння подыум заўважна памаладзеў. Калі раней у асноўны склад мадэльнага агенцтва дзяўчаты прыходзілі ў 19—20 гадоў, то цяпер — у 13. Яны, калі заканчваюць школу, ужо разумеюць, чым будуць займацца далей.
Славянская прыгажосць запатрабаваная. Дзяўчаты, якія атрымліваюць запрашэнні, як правіла, тыповыя беларускі з прыгожымі пшанічнымі валасамі, разумнымі вачыма, з характарам. Рост ад 170 сантыметраў. Кагосьці просім аднавіць колер валасоў ці бровы адрасціць. Усё, што тычыцца сантыметраў, карэкціруецца, калі размова ідзе пра прафесійны старт. Але звяртаюся да ўсіх чытачак: не трэба адразу актыўна скідваць кілаграмы. Можа, вам гэта проста не патрэбна.
— Дзяўчаты на подыумах — не заўсёды прыгажуні ў класічным разуменні. Чаму ў модзе папулярныя дзіўныя твары і позы?
— Справа ў тым, што кожны дызайнер у сваёй калекцыі стварае пэўны настрой. Мадэль — тое палатно, з дапамогай якога гэты вобраз дэманструецца. Адсюль і дзіўныя позы. На паказах высокай моды некласічная прыгажосць, агрэсіўная ці нават «непрыгожая», бударажыць. Мастацтва заўсёды мусіць выклікаць эмоцыю. Мода — гэта не тое, што павінна падабацца ўсім.
Дызайнеры даўно былі б забытыя, калі б зачапіліся за нейкі адзін вобраз. Безумоўна, у кожнага ёсць свая традыцыя. Дом моды Valentіno часцей за ўсё апявае класічныя каноны прыгажосці — і ў адзенні, і ў вобразе мадэлі. Што мы ніколі не ўбачым у амерыканскага дызайнера Тома Браўна. Там можа быць правакацыя, скандал, аголеныя мадэлі на сцэне.
— А што з параметрамі? Калі паглядзець на дадзеныя мадэлі, то атрымліваецца, што нават 90-60-90 — гэта ўжо шмат.
— На подыуме яшчэ, бадай, найбліжэйшыя гадоў 20 будзе панаваць канон вытанчаных дзяўчат. На высокіх і худых адзенне льецца. Гэта вельмі прыгожа.
Мне асабіста падабаюцца такія мадэлі: вытанчаныя, празрыстыя, з тонкімі кісцямі, шыяй. Так, гэта вельмі высокі стандарт. Але, хачу заўважыць, што ў нас на дыетах практычна ніхто не сядзіць. У дзяўчат збалансаванае харчаванне, якое адпавядае іх нагрузкам. І спорт — басейн, напрыклад.
— Мадэляў «плюс» шмат набіраеце? На іх, калі шчыра, ёсць попыт?
— Не. Запатрабаваны заўсёды стандарт. А памер «плюс» — асаблівасці таго ці іншага паказу. На эксклюзіўны выпадак. Хоць выключэнне заўсёды мае права быць. Мне, напрыклад, вельмі падабаецца, калі мужчынскі касцюм дэманструе дзяўчына.
— Дарэчы, пра хлопцаў. Ці шмат іх прыходзіць у індустрыю?
— Гэты шлях хутчэй для дзяўчат. Адзінкі хлопцаў прыходзяць у мадэльную гісторыю. Па сваім агенцтве бачым, што яны менш запатрабаваныя. Дызайнеры часцей ствараюць жаночыя калекцыі. Так больш выгадна ў камерцыйным плане: жанчыны больш сочаць за модай. Я лічу, што мадэльны бізнес — гэта не зусім мужчынская прафесія. Хутчэй, хобі.
— Дзе нашы дзяўчаты запатрабаваныя?
— Усюды. Славянскі тыпаж чакаюць у Амерыцы, Еўропе, Японіі. Беларускія мадэлі заваёўваюць такія подыумы, як Calvіn Kleіn, Dіor, Chanel.
— А што лічыцца верхам кар'еры?
— Быць папулярнай і запатрабаванай. Мадэль паспяховая тады, калі ў яе шмат працы. Можна зрабіць адзін паказ ад Prada (здаецца, куды вышэй) — і больш нічога. І тады ўсім доўга расказваць: «А вы ведаеце, што тры гады таму я ўдзельнічала ў гэтым паказе? Не?»
— Калі разглядаць Беларусь: мадэль знойдзе ў нас працу?
— Вядома. Мадэль патрэбна тады, калі ёсць дызайнеры і фатографы. Дзяўчаты здымаюцца для відэарэкламы, каталогаў. І не трэба думаць, што мадэлямі становяцца толькі сталічныя жыхаркі. Мы знаходзілі «зорак» і ў Маларыце, Фаніпалі, Жодзіне. Шанцы аднолькавыя ва ўсіх.
Фота Студыі моды Сяргея Нагорнага
Расказаў першы намеснік старшыні Дзяржаўнага камітэта па навуцы і тэхналогіях Рэспублікі Беларусь Дзяніс Каржыцкі.
Як вакцыны выратоўваюць жыцці і чаго можа каштаваць іх ігнараванне?
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.
Васілеўскія такія: на Зямлі і ў космасе ліхія!
