У Грузіі кожны госць лічыцца пасланнікам нябёсаў. У славутай гасціннасці грузінаў мы пераканаліся на Днях Батумі, што прайшлі ўчора ў Мінску. Народныя песні і танцы, грузінскае віно і традыцыйныя стравы аджарскай кухні... Апошнімі можна было не толькі частавацца, але і навучыцца гатаваць.
Я, у прыватнасці, прыняла ўдзел у майстар-класе па прыгатаванні хачапуры па-аджарскі. Пад кіраўніцтвам грузінскага шэф-кухара Зураба мы раскатвалі дражджавое цеста, фармавалі з яго “лодачкі”, начынялі іх імерэцінскім сырам і пасыпалі сулугуні. Потым ставілі ў духоўку. Праз хвілін 15 даставалі, вылівалі ў паглыбленне “лодачкі” жаўток яйка, клалі кавалачак масла. І зноў на хвіліну-дзве - у духоўку. Жаўток павінен быць усмятку! “Прыгатаваць аджарскі хачапуры зможа кожны беларус, - усміхаецца Зураб. - Гэта не складана, галоўнае, каб было жаданне. І, вядома, не варта забывацца, што самы галоўны інгрэдыент грузінскага хачапуры – душа. Без гэтага ніяк. Ці можна замяніць грузінскі сыр беларускім? Можна, але будзьце гатовы да таго, што не зусім той смак атрымаецца”.
Грузінская кухня славіцца разнастайнасцю рэцэптаў хачапуры. Аджарскі ж адрозніваецца як арыгінальнай формай, так і непаўторным смакам. “Калі іншыя віды хачапуры падаюць разам з чымсьці яшчэ, то гэты заўсёды ядуць асобна, - кажа шэф-кухар. - Лазы, якія жывуць на пабярэжжы Чорнага мора, надалі страве форму лодкі, а жаўток адлюстроўвае заход, сонца, якое апускаецца ў мора”.
Зураб родам з Тбілісі. Вось ужо 4,5 года ён жыве ў Мінску і працуе ў рэстаране грузінскай кухні “Ціфліс”. “Ва ўсе грузінскія стравы ў Беларусі мы дабаўляем выключна грузінскія спецыі: хмелі-сунелі, сванскую соль, імерэцінскі шафран... Гэта неад’емная “разыначка”. Прывозім іх з Грузіі. Сыр жа тут робім самі з беларускага малака. Першую страву, якую я пакаштаваў, калі прыехаў у вашу краіну, былі беларускія дранікі. Смачна! (гэтае слова Зураб сказаў па-беларуску. – Н.Д.). Але найбольш мне па душы прыйшліся беларускія калдуны ды мачанка”.
Дні Батумі прайшлі ў надзвычай нязмушанай атмасферы. Пакуль запякаліся хачапуры ўсе ахвотныя змаглі паўдзельнічаць у майстар-класе па грузінскіх танцах, падзівіцца на “мціулуры” (славуты танец горцаў), пачуць “Сулеко”... Прыемна здзівіў грузінскі хор, калі пачаў спяваць беларускую “Купалінку” практычна без акцэнту.
- Колькасць беларускіх турыстаў з кожным годам павялічваецца, - не хавае сваёй радасці старшыня дэпатрамента турызму і курортаў Аджарыі Мамука БЕРДЗЕНІШВІЛІ. - Летась Грузію наведалі 30 тысяч беларусаў, што на 5 % больш, чым у 2014 годзе. У планах - павялічыць турпаток з Беларусі больш як у тры разы. Вялікай папулярнасцю сярод вашых турыстаў карыстаецца не толькі марскі курорт з пляжным адпачынкам, але і вёскі ў гарах, дзе можна адведаць грузінскую кухню, віны. Зімой прапаноўваем горналыжны адпачынак. Сёлета адкрылі новы курорт “Годэрдзі”, які месціцца непадалёку ад Батумі. Грузія – гэта краіна двух мораў: Чорнага і мора эмоцый. Менавіта эмоцыі – наша турыстычны фішка і патэнцыял.
З 6 па 9 красавіка ў сталічным выставачным цэнтры "БелЭкспа" праходзіць турыстычная выстава "Адпачынак-2016". Найбольшы ажыятаж - ля грузінскага стэнда. І не дзіўна. Штодзень у абедзенны перапынак там для гасцей выставы гатуюць аджарскі хачапуры, частуюць ім і расказваюць пра гісторыю стравы і традыцыі яе спажывання. Калі вы яшчэ не вызначыліся, дзе правесці свой адпачынак, то абавязкова завітайце ў “БелЭскпа”. Што тычыцца мяне, то я пра Грузію мару ўжо даўно. Чаго не скажаш пра нашага фатографа. Перад тым, як пайсці на Дні Батумі, Сяргей Ніканоновіч, казаў, што летам збіраецца паехаць у Кітай і В’етнам. Але пасля таго, як акунуўся ў атмасферу сонечнага Батумі, змяніў свае планы. Таму да сустрэчы, Грузія!
Фота Сяргея НІКАНОВІЧА
Расказаў першы намеснік старшыні Дзяржаўнага камітэта па навуцы і тэхналогіях Рэспублікі Беларусь Дзяніс Каржыцкі.
Як вакцыны выратоўваюць жыцці і чаго можа каштаваць іх ігнараванне?
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.
Васілеўскія такія: на Зямлі і ў космасе ліхія!
