Мiжнародны дзень бацькi адзначаецца ў трэцюю нядзелю чэрвеня ў 52 краiнах свету. Беларускiм татам таксама нагадалi пра iх статус падчас розных мерапрыемстваў, што прайшлi ў Мiнску. Самыя вынослiвыя i заўзятыя апынулiся на старце 10-кiламетровага прабегу «Бацькi i дзецi». Яго арганiзатары — першая iнклюзiўная спартыўная каманда ў Беларусi «Крылы анёлаў» (удзельнiкi якой — дзецi з абмежаванымi магчымасцямi (анёлы) i здаровыя дарослыя — крылы каманды) i «Беларуская асацыяцыя дапамогi дзецям-iнвалiдам i маладым iнвалiдам.
— Гэта будзе цяжэй, чым адцiснуцца 100 разоў за хвiлiну, бо бегчы прыйдзецца павольна, — папярэдзiў перад стартам спартсменаў Дзмiтрый ЦIМАШКОЎ, заснавальнiк i дырэктар «Крылаў анёлаў». Сам ён таксама адолеў самую доўгую дыстанцыю разам з дачкой Лiляй, якая, як i iншыя дзецi, што не могуць бегчы самастойна, усю адлегласць «прабегла» на спецыяльнай спартыўнай калясцы, якую рухаў бацька.
На самым першым 10-кiламетровым старце (пачатак веласцежкi недалёка ад першай кальцавой дарогi ў раёне аквапарка «Лебядзiны") збiраюцца самыя стойкiя ўдзельнiкi. Змiцер з сябрам, напрыклад, пачнуць тут, а на 2-кiламетровай дыстанцыi да iх далучацца сын Змiцера Максiм i дзецi сяброў: Фiля, Сяргей i Ягор. Усе хлопцы займаюцца спортам, так што адолець два кiламетры для iх не праблема. Мiлена i Лексiя — сёстры, якiя таксама нацэлiлiся на 10 кiламетраў. Падрыхтоўчая база ў дзяўчат маецца — яны ўдзельнiцы спартыўнага руху Follow Minsk.
Яшчэ два дадатковыя старты для далучэння да прабегу арганiзатары запланавалi каля гатэля «Марыёт» (5 км да фiнiшу) i каля цэнтральнага ўваходу ў парк Перамогi (700 метраў да фiнiшу), так што выбраць адрэзак па сiлах мог кожны.
Збiралiся бегуны i цэлымi сем'ямi, падбiраючы дыстанцыю пад узрост. Каманда «Васiлькi», напрыклад, бегла толькi апошнiя 700 метраў. Сям'я Васiльевых — гэта тата Андрэй, мама Таня, дзецi Андрэй, Насця i Арына. Апошняй, дарэчы, 4,5 месяца, так што фiнiшавала яна на руках у таты.
Фiнiшную стужку нечакана, задоўга да з'яўлення асноўнай масы ўдзельнiкаў, парваў хлопчык Цiмафей, якi далучыўся да бегуноў на дыстанцыi ў 2 км. «Пакуль iншыя беглi ў звычайным тэмпе, я паскорыўся, вырваўся наперад i хутка быў перад дарослымi», — кажа ён, вышукваючы вачыма тату Яўгена, якi адолеў 10 кiламетраў.
Кожны, хто дасягнуў фiнiшу, атрымаў сiмвалiчны медаль за ўдзел у прабегу. Камандам-сем'ям дасталiся яшчэ i ўзнагароды ў намiнацыях «Сямейная эстафета» i «Мой тата самы моцны». Самымi «медалёвымi» сталi сем'i Студневых, Вiрскiх i Трыкозаў.
— Усе ў жыццi бяруць аднолькавы старт, толькi фiнiш ва ўсiх розны. А ў сённяшнiм мерапрыемстве мы зрабiлi наадварот: удзельнiкi стартавалi з розных участкаў, а дабеглi ўсе разам, — рэзюмаваў Дзмiтрый Цiмашкоў пасля ўзнагароджання i перад вынасам тортаў.
Амаль тысяча дзвесце чалавек збяруцца, каб вырашаць найважнейшыя пытанні развіцця краіны.
Расказаў першы намеснік старшыні Дзяржаўнага камітэта па навуцы і тэхналогіях Рэспублікі Беларусь Дзяніс Каржыцкі.
Як вакцыны выратоўваюць жыцці і чаго можа каштаваць іх ігнараванне?
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.
