Самыя цікавыя матэрыялы «Звязды» за тыдзень

Н. НІКАЛАЕВА «На крок наперадзе» («Звязда» за 18 жніўня)

Давайце будзем шчырымі: прафесія настаўніка не ўваходзіць ні ў пяцёрку, ні нават у дзясятку прэстыжных у нашай краіне, у адрозненне ад праграмістаў, лагістаў, юрыстаў, маркетолагаў і нават урачоў, хоць і медыцынскія работнікі таксама актыўна скардзяцца на свае заробкі. Але мне вельмі крыўдна чуць, што ў педагагічны ўніверсітэт паступаюць адны няўдачнікі. Многія нават не дапускаюць думкі, што хтосьці (як, напрыклад, я) марыў з дзяцінства стаць педагогам. Вось і пасля ўвядзення для школьных медалістаў права паступлення на педагагічныя спецыяльнасці без здачы ЦТ іх сталі падазраваць у карысці. Маўляў, паступаюць туды, куды прасцей прайсці без конкурсу. Цікава, канешне, будзе паглядзець праз колькі гадоў, якія з іх атрымаюцца настаўнікі і колькі з іх застанецца працаваць у школе...

Жыццё паказвае, што месца настаўніка можа заняць амаль кожны, але быць сапраўдным настаўнікам здольныя далёка не ўсе. Не да ўсіх педагогаў дзеці ставяцца з павагай, а некаторых яны, мякка кажучы, проста ігнаруюць.

Педагогам сёння быць значна цяжэй, чым калісьці, але разам з тым і цікавей. Сучасны настаўнік абавязкова павінен быць крэатыўным і не замыкацца ў рамках свайго прадмета. Каб быць аўтарытэтам для дзяцей, педагог проста абавязаны разумець тыя праблемы, якія іх хвалююць. Як бы педагог ні ставіўся да вучня, пры ацэнцы вынікаў яго вучобы і паводзінаў гэта ніяк не павінна адбівацца. Сутыкнуўшыся з няшчырасцю настаўніка, дзіця наўрад ці будзе давяраць яму ў далейшым. Кожны вучань, прычым у кожнага настаўніка, павінен мець магчымасць атрымаць добрую ці выдатную адзнаку. Гэта не толькі мой настаўніцкі прынцып, але і бацькоўская крыўда на некаторых гора-настаўнікаў.

Трэба пераканаць дзяцей у тым, што вы жадаеце ім дабра, імкняцеся навучыць іх адказна ставіцца да вучобы, даручэнняў, сваіх учынкаў. У школе павінны падтрымлівацца цікаўнасць да вучобы, а не пагоня за адзнакамі.

Педагогі павінны спрыяць сацыяльнай мабільнасці сваіх выхаванцаў, вучыць дзяцей прымаць самастойныя рашэнні і несці за іх адказнасць. А многія настаўнікі проста выганяюць дзіця з урока і выклікаюць бацькоў на бескарысныя часам размовы. А потым чакаюць, што вучні будуць іх паважаць. І разважаюць пра непрэстыжнасць сваёй прафесіі.

Алена Р., г. Барысаў

І. КРЫЖЭВІЧ «Зямлю не падманеш» («Звязда» за 24 жніўня)

Шкада, што і сёлета надвор'е зноў дрэнна паўплывала на жніво. Прызнаюся, я нячаста сачу за навінамі з палёў, аднак матэрыял «Зямлю не падманеш» атрымаўся рэзанансным і цікавым, на мой погляд. Мне спадабалася як адкрыта выказвае сваю пазіцыю Фёдар Прывалаў. Ён паказвае відавочныя недахопы галіны ў кіраванні гаспадаркай з пункту гледжання здаровага сэнсу і навукі. Таксама я не задумваўся ніколі, што краіне патрэбна на год ўсяго каля 1 млн тон збожжа для таго, каб спячы хлеб. Маю ўвагу таксама прыцягнулі тыя распрацоўкі, якімі займаюцца сёння навукоўцы-селекцыянеры. Памятаю ў юнацтве падпрацоўваў тым, што загружаў вагоны ў тым ліку і збожжам. І сапраўды, тады ўсё збожжа складзіравалі без разбору. Я вельмі здзівіўся, калі даведаўся, што цяпер селекцыя блізкая да таго, каб кожны гатунак збожжа быў пэўнага колеру. Думаю, гэта сапраўды навядзе некаторы парадак у сельскай гаспадарцы і астатніх галінах накшталт хлебапячэння ці жывёлагадоўлі.

Сяргей Соркін, г. Маладзечна

Н. ЛУБНЕЎСКАЯ «Адказнасць заўсёды на тым, хто б'е» («Звязда» за 25 жніўня)

Не верыцца мне, што сапраўдны дамашні тыран добраахвотна вырашыцца здацца псіхолагам. Ды ён нават сябрам не прызнаецца, што збівае жонку: раптам у міліцыю на яго заявяць? А тут прыйсці ў афіцыйную дзяржаўную ўстанову, так бы мовіць, з павіннай... Таму згодна з псіхолагам: накіроўваць на тэрапію трэба прымусова. Можа, пасля размоў са спецыялістамі што-небудзь праясніцца ў такога мужчыны ў галаве. Дый жанчынам, якія жывуць з гвалтаўнікамі, таксама да псіхолага звярнуцца не будзе лішнім. Здаровы чалавек не будзе дазваляць сябе біць і здзекавацца з сябе.

Марыя, Мінск