Слабадан Вуканавіч — часты госць у Беларусі. Быў госцем Гомельскага ўніверсітэта імя Францыска Скарыны. Выступаў у розных аўдыторыях Мінска і раённых гарадоў Беларусі, дзе праводзіўся Дзень беларускага пісьменства. Ён ведае нашу краіну. Добра знаёмы з беларускай літаратурай. У Мінску пабачыла свет кніга вершаў Слабадана Вуканавіча «Я ці не я», творы для якой перакладзены ў асноўным Іванам Чаротам. У адным з інтэрв'ю для беларускага друку чарнагорскі пісьменнік заўважыў наступнае: «Ніхто не здольны спыніць кола цывілізацыі. У мяне складваецца ўражанне, што ў нас, славян, ёсць асаблівы чып упартасці. А можа, гэта чып большай ступені чуласці нашай душы? Мы не можам мірыцца з многімі фактамі, з некаторымі, здавалася б, ісцінамі. Чалавек — гэта кола, якое выпрацоўвае святло, выпрацоўвае і цемру, стварае радасць, боль, смутак. Чалавек сам усё прыдумвае і сам стварае...» З гэтай перакананасцю Слабадан Вуканавіч выступае і ў вершы, які ён прысвяціў беларускаму асветніку, першадрукару Францыску Скарыну. А перакладчыкам ізноў выступае Іван Аляксеевіч Чарота — вядомы і ў Беларусі, і ў краінах былой Югаславіі знаўца славянскіх літаратур.
Кастусь Лешніца
Слабадан Вуканавіч (Чарнагорыя)
ХТО НЕ СЛУХАЕ ЗАЛАТАВУСТАЎ, ТОЙ ПАСЛУХАЕ ГРОМ
(Малітва за Беларусь)
Сонца для ўсіх беларусаў —
Каб дрэва жыцця пладаносіла
І давалі ўраджай бязмежныя нівы,
Узнятыя сілай мужчын
і працай жанчын.
Сонца для тых,
Хто спявае і грае,
Хто хараство і дабро стварае,
Хто ўзводзіць будынкі слова,
Хто раялем і скрыпкаю прамаўляе,
Хто гаворыць жывапісу мовай.
Сонца для залатавустага Францыска
Скарыны
З шэрагу першых творцаў пісьменства беларускага,
У славу Барыса Ўсяслававіча,
Славу вольнасці Полацка і Віцебска,
Гомеля, Брэста, Гродна, Магілёва
і Мінска...
Дзеля згоды між людзьмі,
Дзеля тысяч азёр,
Нераставання рыб,
Гуртавання буслоў...
Сонца для радасці беларусаў,
Іхніх усмешак і добрых надзей,
Квецені й простага шчасця людзей,
Якім патрэбны дажджы на пасевы,
А таксама і ясныя дні
Для бяспекі самалётаў і цягнікоў.
Выпусцім усіх птушак з клетак,
Усіх рыб з акварыумаў,
Каб усім вольна спявалася
І рэвалюцыі праслаўляліся
Песнямі замест кулямётаў.
Дзеля яснага для беларусаў дня,
Дзеля зорамі аздобленага неба,
Дзеля колішніх і будучых
залатавустаў —
Хто зведаў пакуты,
Вылечваецца воляй.
Мая малітва — маё жаданне ўсяго
Дзеля згоды між людзьмі,
Дзеля тысяч азёр,
Нераставання рыб,
Гуртавання буслоў...
Хто не слухае залатавустаў,
Той паслухае гром,
Перажыве засухі і паводкі.
Слухайце тых, хто ўмее
І гаварыць,
І слухаць,
І руку падаваць,
Вітаючыся: «Дзень добры»
і «Добры вечар».
Сонца для радасці беларусаў,
Іхніх усмешак і добрых надзей,
Квецені й простага шчасця людзей,
Якім патрэбны дажджы на пасевы.
Маё пажаданне для залатавустаў:
Няхай беражэ іх Бог, калі чуе,
Няхай беражэ іх жыццё, а яно існуе.
Пачуй маю малітву... пачуй
Ты, які слухаеш і гаворыш,
Які хварэў і пакутаваў,
А вылечыўся воляй.
Пераклад Івана ЧАРОТЫ
Набор на бюджэтныя месцы павялічыцца.
Колькі ж каштуе гэты важны кампанент здаровага рацыёну зараз?
Не выявіць ні секунды абыякавасці.