Мой міленькі ў сераду
Абяцаў дастаць «Звязду»...
Да неба не дабраўся,
І... не падпісаўся!
Нехта, як сведчыць «зваротная сувязь», проста не паспеў, нехта — забыўся, нехта — не змог да 27 снежня. А потым як быццам падпіска скончылася...
Афіцыйна — і сапраўды. Але ж нашы дзелавыя партнёры-паштавікі, хочацца верыць, пойдуць насустрач, выпішуць «Звязду», што называецца, у парадку выключэння — і вам, і вашым блізкім у якасці добрага навагодняга падарунка. І тады...
Спраўдзяцца, магчыма, словы нашай шчырай прыхільніцы спадарыні Валянціны Гудачковай з Жыткавічаў:
Час маланкай... сапраўды
А «Звязда» —
люстэрачкам,
Бо яна і ў сто гадоў
Нібы піянерачка!
Каб жа Бог ёй дапамог
Словы продкаў несці!
Каб выходзіла «Звязда»
І гадоў праз 200!
Кароткае слоўца «каб...»
Тое, што залежыць ад нас, мы, звяздоўцы, робім. Тое, што залежыць ад чытачоў, могуць зрабіць толькі яны. Ці не так?
Выбар саджанца для садавода — той момант, значнасць якога складана пераацаніць.
Канцэрт для дзяцей і моладзі, пластычны спектакль Ягора Дружыніна і «Рок-панарама».