Многія з тых, хто трапляе сюды на калясцы, падымаюцца на ногі, а некаторым пасля 18 гадоў нават здымаюць інваліднасць. Такі вынік, які можа здацца неверагодным тым, хто хоць штосьці чуў пра дыягназ ДЦП, з'яўляецца галоўнай мэтай спецыялістаў, якія працуюць у Рэспубліканскім цэнтры рэабілітацыі дзяцей-інвалідаў.
Нядаўна калектыў рэабілітацыйнага цэнтра стаў адным з пяці лаўрэатаў прэміі Прэзідэнта Беларусі «За духоўнае адраджэнне» за актыўную дзейнасць у гуманітарнай сферы.
— Гэтая ўзнагарода — прызнанне на дзяржаўным узроўні сумеснай працы нашага цэнтра і ўсёй сістэмы Міністэрства працы і сацыяльнай абароны ў падыходзе да рэабілітацыі дзяцей. У нас сцёртыя стэрэатыпы ўспрымання дзяцей з асаблівасцямі развіцця. Мы маем цудоўную базу медыцынскай рэабілітацыі, рэалізуем сучасныя падыходы да сацыялізацыі дзіцяці-інваліда, паспяхова працуюць прафарыентацыйныя методыкі. Нашы выхаванцы займаюцца ў гуртках, ствараюць вырабы ў самых розных тэхніках. Многія пасля часта знаходзяць сваё месца ў жыцці як рамеснікі, — расказала Людміла КАНДРАШОВА, дырэктар ДУ «Рэспубліканскі цэнтр рэабілітацыі дзяцей-інвалідаў».
Тут праводзіцца комплексная медыцынская рэабілітацыя: механатэрапія, крыатэрапія, электрастымуляцыя, масаж, трэнажоры, што дае ўражваючыя вынікі. Мы на свае вочы бачылі, як дзеці ідуць, усміхаюцца і абавязкова вітаюцца з усімі дарослымі, якіх сустракаюць у сценах цэнтра.
А дзве маленькія прыгажуні па сакрэце паведамілі нам, што з нецярпеннем чакаюць чарговай дыскатэкі. Аднак галоўнае, як упэўнены спецыялісты, — гэта злучэнне ў адзіны комплекс трох напрамкаў рэабілітацыі: медыцынскай, сацыяльнай, а таксама псіхалагічнай і духоўнай (непадалёк знаходзіцца храм, куды водзяць выхаванцаў) дапамогі разам з прафарыентацыяй.
— Пры комплекснасці сістэмы мы распрацоўваем індывідуальны падыход да кожнага. Наша задача — вывесці дзіця-інваліда ў соцыум, — адзначыла дырэктар. — І нас падтрымліваюць у гэтым усе. Дзякуючы дзяржаве, рэабілітацыя дзяцей у цэнтры (як і пяціразовае харчаванне) бясплатная. Бізнесмены і проста нераўнадушныя людзі таксама дапамагаюць. А навукова-даследчы інстытут узброеных сіл Беларусі, які з'яўляецца шэфам цэнтра, побач з выхаванцамі ўвесь час.
— Да дзетак прыходзяць і курсанты, і палкоўнікі. Няхай нашы малыя ніколі не пойдуць служыць, аднак яны дакладна ведаюць, што такое гонар і годнасць, уменне трымаць слова, дасягаць пастаўленай мэты. З дапамогай начальніка Генеральнага штаба Узброеных сіл Беларусі Алега Белаконева мы набылі крыаапарат. Гэта быў адказ на яго ж пытанне: «Чым можа армія дапамагчы дзецям?» — смяецца Людміла Мікалаеўна.
Карэспандэнты «Звязды» на сабе паспрабавалі ўздзеянне гэтага вельмі эфектыўнага абсталявання.
— Дзецям мы тлумачым, што дзьмём на іх халодным фенам. Тэмпература паветра, якое кропкава падаецца на скуру дзетак, — 16—17 градусаў, але праз моцны напор ствараецца адчуванне лёгкага холаду, — расказала пра працу агрэгата Наталля ЗВЁЗДАЧКІНА, медсястра фізіятэрапеўтычнага аддзялення. — Хвілін праз пяць пасля працэдуры дзеці адчуваюць рэзкае цяпло, бо сасуды расшыраюцца, таму што да іх прылівае кроў. Мышцы атрымліваюць дадатковае сілкаванне і становяцца мяккімі, расслабляюцца, у іх знікае напружанне. А гэта тое, што трэба нашым дзеткам.
У цэнтры акумулююць усе новыя веды, якія з'яўляюцца ў свеце і могуць дапамагчы ў рэабілітацыі маленькіх пацыентаў. Кожны педагог тут цікавы не толькі як асоба, а і як рукадзельнік — яны ўмеюць рабіць літаральна ўсё. Самі спецыялісты жартуюць, што тут у іх горад рамеснікаў. Займаюцца валеннем шэрсці, вырабамі са скуры, пяску, гліны, гіпсу, дэкупажам.
Прыязджаюць малыя сюды ў залежнасці ад паказанняў урачоў, бывае што і некалькі разоў у год. Бацькам ці апекунам, якія суправаджаюць іх, гасцініцу пры цэнтры бясплатна могуць выдзеліць толькі раз у год. Дарэчы, з імі псіхолаг таксама праводзіць асобную работу, каб дапамагчы зразумець тое, што адбываецца з дзецьмі.
Асаблівы падыход да рэабілітацыі ствараюць дзецям, якія паступілі ў навучальныя ўстановы да 18 гадоў. Зараз тут знаходзяцца, напрыклад, студэнты Мінскага дзяржаўнага музычнага каледжа імя М.І. Глінкі.
— Мы стараемся адсочваць дасягненні ўсіх нашых дзетак, а ў будучым хочам устанавіць новую праграму, каб на яе падставе даваць малым рэкамендацыі па навучальных установах, працаўладкаванні і месцы жыхарства. Каб не толькі прывіць ім навыкі прафесіі, але і ўдзельнічаць у іх далейшым жыцці.
Ірына СІДАРОК
Фота Яўгена ПЯСЕЦКАГА
У парадку дня — зацвярджэнне Канцэпцыі нацбяспекі і Ваеннай дактрыны.
Фіналістка праекта «Акадэмія талентаў» на АНТ — пра творчасць і жыццё.
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.
