Іх падрыхтавала каманда валанцёраў — супрацоўнікаў Беларускага таварыства інвалідаў па зроку і экспертаў музея.
Аўдыягіды для невідушчых не толькі расказваюць гісторыю карціны, але і падрабязна апісваюць, што на ёй намалявана, напрыклад, якое размяшчэнне прадметаў ці людзей на карціне, якая колеравая гама і г. д.
Такім жа чынам невідушчыя і тыя, хто слаба бачыць, могуць знаёміцца і з іншай візуальнай мастацкай творчасцю (фільмамі, тэатрам, скульптурамі і г. д.). Тэхніка, дзякуючы якой гэта становіцца магчымым, называецца аўдыядэскрыпцыяй. Падчас аўдыядэскрыпцыі славеснае апісанне сцэн дазваляе сляпому чалавеку "ісці" за падзеямі, а таксама чуць і разумець усё, што адбываецца на карціне, сцэне, экране. Нядаўна ў Беларусі быў праведзены навучальны курс па стварэнні аўдыядэскрыпцыі, адным з арганізатараў якога быў Офіс па правах людзей з інваліднасцю.
Нацыянальны мастацкі музей і далей плануе станавіцца ўсё больш даступным для людзей з інваліднасцю. Так, наступнай задачай супрацоўнікі музея бачаць стварэнне аўдыягіда для дзяцей са слабым зрокам і планшэтных аўдыягідаў для глухіх людзей.
А разам з імі навучанне, сацпакет і нават жыллё.
Беларусь — адзін з сусветных лідараў у галіне здабычы і глыбокай перапрацоўкі торфу.
«Мы зацікаўлены, каб да нас прыязджалі».
