Еду ў краму, жартую з Данем (4 гады):
— Ты тату і дзядулю дагледзіш?
— Так! — узрадаваўся малы. — А што ім нельга даваць? Піва?
— Даня, ты будзеш есці суп?
— Не, я не галодны.
— А піцу будзеш?
— Так!
— Ты ж не галодны!
— Гэта ж не ежа, а задавальненне!
Падчас дыеты сыну забаранілі есці цукеркі. Убачыў, як я дастала адну.
— Адкуль узяла? З майго падарунка?
— Не, са свайго. А што, з твайго нельга?
— Можна, але ж я хвалююся, што пакуль мне зноў дазволяць есці цукеркі, дык ніводнай не застанецца...
— Мама, ты будзеш нас са святам віншаваць? — пытаецца зранку Даня?
— З якім? — прыкідваюся, што не зразумела.
— З Днём абаронцаў Айчыны, — горда кажа малы.
— А што такое Айчына?
— У таты спытай, ён жа ў арміі служыў.
Пачала рабіць ранішнюю зарадку.
— Далучайся да мяне, — запрашаю малога.
— Не, дзякуй, у мяне ўсё ў парадку!
— Ну, як табе? — пытаюся ў Дані пра суп.
— Стаўлю табе 20 лайкаў!
Запісала Яна ЛЫЧКОЎСКАЯ
Выбар саджанца для садавода — той момант, значнасць якога складана пераацаніць.
Канцэрт для дзяцей і моладзі, пластычны спектакль Ягора Дружыніна і «Рок-панарама».