Студэнты і выкладчыкі гістарычнага факультэта Гомельскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя Францыска Скарыны прапанавалі адчуць гісторыю сярэднявечча на смак і водар.
Удзельнікам музея жывой гісторыі мог стаць кожны, хто выпадкова ці наўмысна заглянуў у студэнцкі дворык ВНУ. На дзень тут абаснаваўся амаль сапраўдны паходны лагер. Ну быццам бы тых часоў, калі адбылася Грунвальдская бітва, — а гэта больш за 600 гадоў таму.
Кальчугі і шлемы надзелі не толькі студэнты, але і прадстаўнікі розных прафесій. Усе яны займаюцца ў клубах гістарычнай рэканструкцыі Беларусі, Расіі і Украіны. Кожнаму знайшлося месца і асаблівая роля ў лагеры. Народ ішоў на пах, і смажанае на вогнішчы мяса імгненна станавілася здабыткам гледачоў. Як не пакаштаваць і поліўку, тым больш што зроблена яна па рэцэпце XІІ стагоддзя, гаворыць шэф-кухар лагера Марына ДРАБЫШЭЎСКАЯ:
— Мы прыгатавалі суп для хворага чалавека — у ім усё перацёрта. Гэта страва, якую ўвогуле не трэба жаваць, але пры гэтым пажыўная. Усе рэцэпты кухні сярэднявечча простыя. У іх уваходзіць усё тое, што не сапсуецца і можна ўзяць з сабой: мука, зерне, агародніна і садавіна. Дарэчы, бульбы і таматаў нашы продкі яшчэ не ведалі ў той час. Да таго ж стравы былі маласольнымі, бо соль была вельмі дарагой. Яе замянялі спецыі — іх клалі ў ежу многа. Часам з хлеба была і талерка, і ў ёй падавалася страва. Увогуле ж мясарубак, блэндараў і мультыварак не было, таму ўсё рабілася з дапамогай дошкі, нажа і рук.
Жыхароў Гомеля частавалі далікатэсамі, якіх у меню лагера аказалася не так і мала: мяса на ражне, аржаны хлеб з печы, яблыкі ў кляры, пірагі з тварагом і мёдам... Тым часам у палявой гамарні збройнік і малатабоец кавалі меч, а побач лучнік праводзіў майстар-клас. Завяршылася свята рыцарскім турнірам і дэманстрацыяй сярэднявечных рамёстваў. Старшы выкладчык кафедры ўсеагульнай гісторыі Гомельскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя Францыска Скарыны Антон ШЫЛЯЕЎ гаворыць, што дух сярэднявечча і цікаўнасць да сваёй гісторыі ідуць побач і адно аднаму шчыра дапамагаюць:
— Да нас завітала многа школьнікаў. Ім усё вельмі цікава, і мы спадзяёмся, што яны потым прыйдуць да нас вучыцца.
Ірына АСТАШКЕВІЧ
Набор на бюджэтныя месцы павялічыцца.
Колькі ж каштуе гэты важны кампанент здаровага рацыёну зараз?
Не выявіць ні секунды абыякавасці.
