Фотаслова Яўгена Пясецкага

На лугах, якія ў вясновы час шчодра залівае Арэса, у ліпеньскія дні стракацяць краскі, гняздуюцца птушкі, шапочуць травы. Падаецца, што адвечны рух прыроды і маляўнічае раздолле надзяляюць гэтыя травы надзвычайнай жыццёвай энергіяй.

Менавіта так вырашыце вы, калі пакаштуеце духмяную гарбату, завараную на любанскіх травах. Зразумела, што лепш за ўсіх такі напой гатуюць мясцовыя гаспадыні. Вам спатрэбіўся ўнікальны рэцэпт гарбаты — ім валодае народны майстар Беларусі Ірына Яскевіч з вёскі Камуна. Яна ведае безліч мясцовых зёлак.

Водар любанскіх траў — жыццядайны напой.

Кліча ў далеч лугоў сцежка шчаснага лёсу.      

Я іду, і нястомна вандруюць са мной

Аблачынкі-блізняткі па рацэ і ў нябёсах.

Лугавыя рамонкі пяшчотна крану,

Загляджуся ў блакіт на люстэрку Арэсы —

Я вітаю вас, любыя сэрцу майму,

Павянчаныя з небам абшары Палесся.

Прыйдзе час — і зіма замяце ўсе шляхі.

Вось тады я травінку ў далонях сагрэю —

Нагадаю пра луг ля Арэсы ракі,

І адступяцца, знікнуць ліхія завеі.

Яўген ПЯСЕЦКІ