Колькі на Беларусі Дварцоў? Я пытаюся не пра велічныя будынкі, якія пабудаваныя па праектах вядомых дойлідаў і ўражваюць ва ўсе часы сваёй вытанчанай дасканаласцю. Не. Я пытаюся пра вёскі, названыя ў свой час чамусьці так. Пакінем гісторыкам высвятляць паходжанне паселішчаў. Скажу адно: толькі на Міншчыне каля дваццаці вёсак маюць такую назву.
Мая думка наступная: з павагай ставіліся нашы дзяды да зямлі, якая была наканаваная ім лёсам. З паклонам падыходзілі да яе крыніц. З малітвай выходзілі на поле. І хіба ж гэта дзіва, што свой сціплы куточак на гэтай цудоўнай зямлі называлі яны шчыра і з павагай: Дварэц?
Паглядзіце на фотаздымкі, зробленыя ў вёсцы Дварэц на Любаншчыне. Углядзіцеся ў твары яе жыхароў. Пажадайце, каб і надалей ім шчасціла ў гэтым маляўнічым месцы з незвычайнай назвай.
На здымках вы бачыце Ніну Кісель (выдатная вышывальшчыца!), Аляксандра Кіселя (удачлівы рыбак!), Анатоля Бубіча (гаспадара, які ўпрыгожыў падворак на радасць унукам і ўсёй вясковай дзятве).
Я жыву ў Дварцы
самым светлым
і самым прыгожым.
Яго столі — нябёсы, блакітная вечная плынь.
На падлозе не мармур —
трава ў святаянавых росах
І стаяць каля ганкаў
дазоры пунсовых вяргінь.
Ты жывеш у Дварцы.
Ты адгэтуль ідзеш
кожны ранак
На сцяжыны пад шаты
бяроз і вячыстых дубоў.
І не гасне
ў вокнах святло
вышываных фіранак,
Каб у далі
далёкай дарогу
да хаты знайшоў.
Мы жывём у Дварцы
і ў часы,
калі сцюжа лютуе,
Не зайздросцім
чародам,
якія ў цёплых краях.
У гэтай вёсцы жывём
і ніколі аб тым
не шкадуем —
Гэта спадчына наша.
Гэта наша святая зямля.
Выбар саджанца для садавода — той момант, значнасць якога складана пераацаніць.
Канцэрт для дзяцей і моладзі, пластычны спектакль Ягора Дружыніна і «Рок-панарама».