Прасцей разбудзіць Полю

Прывялі малодшых на гурток. Нейкая іх сяброўка:

— Ану, двайняткі, усміхніцеся!

Яны паслухмяна ўсміхнуліся. Яна:

— Так, гэта Вера, гэта Поля.

Я здзіўлена:

— Ты што, іх па ўсмешках вызначаеш?

— Па зубах.

— Як гэта?

— У Веры трох зубоў няма, а ў Полі — двух.

Па-мойму, гэта геніяльна.

Вера ўстала чуць свет. Поля, як звычайна, спіць да ўпору.

Вера, не ведаючы, чым заняцца:

— Шкада, што мы двайняткі, а не трайняткі.

Я:

— Чаму?

— Ну так бы адна спала, а я б з другой гуляла.

— А калі б дзве спалі?

— Тады няхай бы былі чацвярняткі.

Па-мойму, прасцей разбудзіць Полю.

Павел ХОЛАД