У першай палове ліпеня ў краіне праходзіць рэспубліканскі злёт навучэнцаў, якія наведваюць класы ваенна-патрыятычнай скіраванасці. Ён прысвечаны 100-годдзю Узброеных Сіл Беларусі.
Арганізатары, сярод якіх Міністэрствы абароны і адукацыі, распрацавалі вялікую праграму злёту. Але самай відовішчнай стала ваенна-спартыўная гульня “Зарніца”, якая прайшла на базе 120-й гвардзейскай асобнай механізаванай брыгады.
102 вучні з усіх куткоў Беларусі з’ехаліся на ўскраіну Мінска. Сярод іх шмат дзяўчынак. Яны паглядаюць на паласу перашкод, праз якую пабягуць праз паўгадзіны…
- На жаль, надвор’е за ноч сапсавалася. Трава мокрая, зямля мокрая, таму, нягледзячы на ўсё імкненне да перамогі, будзьце гранічна асцярожнымі, - праводзіць інструктаж намеснік камандзіра брыгады па ідэалагічнай працы палкоўнік Сяргей Корнеў. - Важная поўная ўзаемадапамога, выручка. Будзеце праходзіць паласу перашкод – падайце руку, дапамажыце вылезці свайму калегу. І памятайце: залік ставіцца па апошнім чалавеку. У любым выпадку, незалежна ад выніку – сваіх не кідаюць.
“Зарніца” - гэта спартыўная эстафета ваенна-палявой скіраванасці. І таму ўсе яе складнікі так ці інакш маюць дачыненне да спецыфікі вайсковай службы. Праўда, праграма яе была даволі спрошчана, паколькі ўсё-такі дзеючыя асобы - школьнікі, а не салдаты.
Цікавімся ў Сяргея Корнева: што ж чакае падлеткаў на паласе перашкод?
- Ім трэба будзе перабрацца праз двухметровы роў, прабегчы праз лабірынт, пераадолець разбураную лесвіцу і вылезці з падземнага пераходу. А яшчэ – сабраць і разабраць аўтамат Калашнікава, аказаць параненаму першую дапамогу, апрануць агульнавайсковы абарончы камбінезон, знайсці міну, выканаць сілавыя практыкаванні... Праграма для ўсіх адзіная. Дзяўчынкі пройдуць тыя ж выпрабаванні, як і хлопчыкі. Якіхсьці ільгот для іх не будзе.
Да старту застаюцца лічаныя хвіліны, але мы паспяваем пагутарыць з некаторымі ўдзельнікамі “Зарніцы”.
- Выбраў гэты кірунак, таму што лічу гэта годнай магчымасцю ў будучыні праявіць сябе, - кажа вучань класа ваенна-патрыятычнага кірунку сярэдняй школы 27 горада Бабруйска камандзір узводу кадэт Ягор Раўнейка. – Я ўжо ў адзінаццатым класе, і таму трэба выбіраць далейшы шлях у жыцці. Дзед мой – падпалкоўнік, служыў у органах унутраных спраў. Збіраюся ў Акадэмію МУС і я. А “Зарніца” – гэта цудоўная магчымасць праверыць сваю фізічную падрыхтоўку і маральныя якасці. Ну і, канешне ж, паступаць трэба ўжо з некаторымі ведамі, якія спатрэбяцца ў далейшым.
Кадэт, віцэ-малодшы сяржант Мікіта Сяледчык прыехаў са Слоніма.
- У нас працуе кадэцкі корпус, заснаваны на базе сярэдняй школы №9. У мяне брат вучыўся ў кадэцкім класе, я пайшоў па яго слядах. Там фарміруецца дысцыпліна, выпраўка, і хлопчык становіцца мужчынам. Садзейнічае гэтаму і “Зарніца”. Думаю паступаць на ваенны факультэт пасля школы, як гэта і зрабіў мой брат.
Гучыць каманда – “На старт!” “Увага!” “Марш” – і першыя дзве каманды ўжо бягуць на паласу перашкод…
Валяр’ян ШКЛЕННІК
Фота Таццяны ТКАЧОВАЙ
Амаль тысяча дзвесце чалавек сабраліся, каб вырашаць найважнейшыя пытанні развіцця краіны.
Расказаў першы намеснік старшыні Дзяржаўнага камітэта па навуцы і тэхналогіях Рэспублікі Беларусь Дзяніс Каржыцкі.
Як вакцыны выратоўваюць жыцці і чаго можа каштаваць іх ігнараванне?
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.
