Вы тут

Каб чытаць і пісаць па-беларуску


Маё сяброўства са «Звяздой» пачалося гадоў сорак таму. Не скажу, што яно было пастаяннае: доўгі час я выпісваў расійскія газеты «Известия», «Правду», «Труд», а «Звязду» перыядычна купляў у кіёсках, каб праверыць сваё веданне беларускай мовы.


Маёй газетай, выданнем нумар адзін, яна стала ў 1992-м і галоўным чынам з-за таго, што друкуецца па-беларуску. З цікавасцю чытаю артыкулы пра падзеі ў краіне і за межамі, на тэмы здароўя, культуры, вядзення хатняй гаспадаркі. Сярод любімых — рубрыкі «Неасабісты суб'ектыў» Алены Ляўковіч, «Нефармат» Святланы Яскевіч, «Жыццёвінкі» Уладзіміра Пернікава, дадатак «Сямейная газета»...

Кожную пятніцу газета друкуе падборкі «вясёлых і праўдзівых гісторый...» Дасылаць іх (хай не вельмі складныя) можа любы чытач... Бываліцу, «калі ў ёй нешта ёсць», у рэдакцыі «адшліфуюць». Гэта я ведаю па сабе, бо не адзін раз і пісаў, і друкаваўся... У тым ліку — у сваёй самай любімай рубрыцы «Хто каго?», дзе трэба прыдумваць подпіс да смешнага здымка. Іх за 16 гадоў існавання конкурсу было шмат. А ўжо колькі вершаў!.. Многія дагэтуль у памяці.

Якія пажаданні рэдакцыі? У грамадстве шмат розных праблем, шмат недахопаў. Таму, на мой погляд, газета павінна быць больш прынцыповай, больш баявой. Не для таго, каб пазласловіць — «во, як тут дрэнна», — а каб да лепшага выпраўляць становішча.

Яшчэ мне хацелася б больш інфармацыі ў выпусках «Што ў свеце робіцца», больш спорту і, можа, здароўя. А калі здаровіцца, то і работа робіцца.

Мікалай Старых, г. Гомель

Выбар рэдакцыі

Рэгіёны

Сок з дастаўкай і з ледзяшамі: на Брэстчыне пачаўся сезон нарыхтоўкі бярозавіку

Сок з дастаўкай і з ледзяшамі: на Брэстчыне пачаўся сезон нарыхтоўкі бярозавіку

Як мы бярозавік куплялі на гандлёвай пляцоўцы лясгаса і ў лясніцтве

Культура

Анатоль Ярмоленка: Нас натхняе беларуская паэтычная класіка

Анатоль Ярмоленка: Нас натхняе беларуская паэтычная класіка

Творчая вечарына народнага артыста Беларусі прайшла ў адной з мінскіх гімназій.