Ціхую лясную мясцінку паблізу вёскі Смык Асіповіцкага раёна, дзе бруіцца светлая крыніца, людзі ведаюць даўно, прыходзяць сюды ў любую пару, каб зачарпнуць чысцюткай вады ад жыватворнага струменя. Спрадвеку шанавалі гэты выток, на змену старым ставілі новыя зрубы. Дзякуючы мясцоваму лясніцтву цяпер над крыніцай узведзена каплічка-купель.
Каля крыніцы — рукадзельніцы, спявачкі — прадаўжальніцы культурных традыцый вёскі Вяззе, суседняй з вёскай Смык, удзельніцы фальклорнага гурта «Вязанка» — Ірына Забаўская (злева), Вольга Салаўёва і Марына Лейва. Жанчыны адраджаюць забытыя традыцыі сваёй старонкі. І першай спробай гэтага адраджэння сталі вышытыя імі святочныя жаночыя строі свайго этнаграфічнага рэгіёна — вышываныя кашулі, фартухі, тканыя паясы.
— Мы наталяем свае творчыя сілы ад народных вытокаў. А вышыванне беларускіх геаметрычных арнаментаў на ручніках, кашулях і сарочках — асаблівая асалода для нашых душ, — кажа кіраўнік гурта Ірына Забаўская — сябра Беларускага саюза майстроў народнай творчасці.
Анатоль КЛЯШЧУК
Фота аўтара
Васілеўскія такія: на Зямлі і ў космасе ліхія!
Ідэнтычнасць праз спадчыну.
Беларусь — у тройцы лідараў па захваральнасці.
