Без перашкод

Пазнаць Сербію? У жыхароў Беларусі такая магчымасць сёлета ёсць. І не толькі праз кнігі, якія былі прадстаўлены на Мінскай міжнароднай кніжнай выстаўцы-кірмашы, дзе Сербія была ганаровым госцем. Ужо праз два тыдні нас чакае працяг знаёмства з сербскім сучасным кіно падчас Мінскага міжнароднага кінафестывалю «Лістапад», які пройдзе сёлета 25-ы раз.

Сербскае кіно будзе прадстаўлена ў розных конкурсных праграмах. Яно пакажа аблічча сучаснай Сербіі, якая напрыканцы стагоддзя перажыла драмы, што дагэтуль адгукаюцца жыхарам краіны. Пра гэта расповед ідзе ў дакументальнай стужцы «Іншы бок усяго» (рэж. Міла Турайліч), што трапіла ў асноўны конкурс дакументальнага кіно «Лістапада». Стужка ўзнімае складаныя тэмы няпростых адносінаў унутры адной сям’і, дзе прадстаўнікі розных пакаленняў падзяліліся ў залежнасці ад поглядаў на гістарычныя падзеі, што адбыліся ў краіне. І пра гэта хочацца разважаць — каб паглядзець на сітуацыю збоку.

Да таго ж імкнуўся і рэжысёр Огнен Главоніч, які зняў вельмі няпросты фільм «Груз». Гэтая стужка прайшла адбор у асноўны конкурс мінскага кінафестывалю. Яна звяртае да падзей канца ХХ стагоддзя, калі Сербія знаходзілася ў сітуацыі косаўскага крызісу, — яшчэ адна балючая для себскага грамадства тэма, як і жывая памяць пра бамбардзіроўкі тэрыторыі краіны. Рэжысёр паглыбляецца ў той час і паказвае стан, у якім апынулася Сербія, як бачыць яго галоўны герой Улада, што працуе дальнабойшчыкам і перавозіць з Косава ў Бялград таямнічы груз… Фільм даўся стваральнікам няпроста і ўжо сёлета прайшоў з рэзанансам па некалькіх фестывалях. Але ён дазваляе адчуць краіну, якая праз асэнсаванне мінулага рухаецца далей.

 І ў дзіцячым кіно сербскія майстры імкнуцца ўглядацца ў сутнасць глыбокіх перажыванняў, пра што сведчыць карціна «Паляўнічыя на ведзьмаў» (рэж. Рашка Мількавіч). У конкурсе фільмаў для дзяцей і юнацтва на «Лістападзе» будзе нагода пазнаёміцца з хлопчыкам Ёванам, які існуе ў самоце з-за хваробы. Але калі хтосьці моцна хоча, каб разбурылася нябачная сцяна, што аддзяляе Ёвана ад іншых людзей, то гэта абавязкова павінна здарыцца. Так і кіно: дапамагае разбураць нябачныя перашкоды для паразумення.

Марыя АСІПЕНКА