Вы тут

Сёння споўнілася б 70 гадоў Яўгеніі Янішчыц


Паэтэсы ўжо трыццаць гадоў няма з намі, а яе звонкія вершы жывыя. І сёння, згадваючы пра яе, нельга не перачытаць яе радкі…


Фота: sb.by

***

Ты пакліч мяне. Пазаві.
Там заблудзімся ў хмельных травах.
Пачынаецца ўсё з любві,
Нават самая простая ява.
І тады душой не крыві
На дарозе жыцьця шырокай.
Пачынаецца ўсё ь любві –
Першы посьпех і першыя крокі.
Прыручаюцца салаўі,
І змяняюцца краявіды
Пачынаецца ўсё з любві –
Нават ненавісць і агіда...
Ты пакліч мяне. Пазаві.
Сто дарог за маімі плячыма.
Пачынаецца ўсё з любві.
А інакш і жыць немагчыма.

***

Не воблака, а проста аблачынка...
Не воблака, а проста аблачынка
Загадкава плыве над галавой.
Смяюся я:
         вясёлая дзяўчынка,
Як матылёк,
         ляціць над кладкай той...
 
Як добра ёй журыцца беспрычынна!
Да твару ёй і лета, і зіма...
Ўсміхнуся я:
         яшчэ бяжыць дзяўчынка
Па кладцы той, якой даўно няма.

***

Чаму ніколі не баюся я
Апусташэння галавы і сэрца?
 
Ёсць у мяне зялёная
         зямля,
Яна магутней слабасці і смерці.
Ёсць у мяне глыбінная туга
Па далавых і ціхіх берагах.
Ёсць у мяне на пальцах
         мазалі —
Таксама ад любові да зямлі.

***
Любоў мая...
Вы без мяне ляціце, самалёты.
Вы безь мяне імчыце, цягнікі.
...Любоў мая, ты песня, і маркота,
I спелы бор, і вольны гон ракі.
 
Балючы век. Надвор’я перамена:
Яшчэ лісток не ўпаў – а снегапад.
Ды скрыпачка з дзясятага калена
Пяе ў душы на блаславёны лад.
 
Усё вастрэй – радні маёй прагалы,
Агеньчык дрогкі з маміных акон.
Ды зазвіняць вясельныя цымбалы
I жаркім вокам гляне ў сэрца конь.
 
Пяе віхор, пяе лісток апалы,
Пяе зямля курганняў і удоў.
Любоў мая, ты скрыпка, і цымбалы,
I шаргункі – над грывамі гадоў.

***

«Прыедзь у край мой ціхі...»
Прыедзь у край мой ціхі,
Тут продкаў галасы,
Тут белыя бусліхі
І мудрыя лясы.
 
Хапае на Палессі
І сонца, і вады.
І што ні двор - то песня,
Што вёска - то сады.
 
Па травах светла-шызых
Мы пройдзем ля ракі,
Дзе, мыючы бялізну,
Вядуць сваё жанкі.
 
І будзе песня спета
Пра шчасце і бяду,
І будзе падаць лета
Ў гуллівую ваду.
 
Прыедзь у край мой ціхі,
Тут продкаў галасы.
Тут белыя бусліхі
І мудрыя лясы.

Выбар рэдакцыі

Рэгіёны

Сок з дастаўкай і з ледзяшамі: на Брэстчыне пачаўся сезон нарыхтоўкі бярозавіку

Сок з дастаўкай і з ледзяшамі: на Брэстчыне пачаўся сезон нарыхтоўкі бярозавіку

Як мы бярозавік куплялі на гандлёвай пляцоўцы лясгаса і ў лясніцтве

Культура

Анатоль Ярмоленка: Нас натхняе беларуская паэтычная класіка

Анатоль Ярмоленка: Нас натхняе беларуская паэтычная класіка

Творчая вечарына народнага артыста Беларусі прайшла ў адной з мінскіх гімназій.