“Казачок” у Калодзішчах

Прыгожае свята пад назвай “Украінскія вячоркі” правялі ў мінскім прыгарадзе сябры суполкі “Обрій”

Пасёлак Калодзішчы — побач з Мінскам, там жывуць прадстаўнікі розных нацыянальнасцяў. Якраз у гэтым прыгарадзе ў 1992 годзе ўкраінцы стварылі Культурна-асветнае таварыства “Обрій” (“Далягляд”). Пазней, дарэчы, па ініцыятыве “Обрія” і ў шэрагу іншых месцаў Беларусі ўтварыліся суполкі ўкраінцаў. А ў Калодзішчах часта ладзяць вечарыны, творчыя імпрэзы нашы сябры-ўкраінцы, якія стала жывуць у Беларусі. Я быў там на вечарыне, прысвечанай Кабзару — Тарасу Шаўчэнку, і ў 2016-м годзе пісаў у “Голасе Радзімы” пра тую падзею.

А нядаўна, у снежні, у пасялковым Доме культуры, дзе кіраўніком ініцыятыўная Вольга Жылко, зладзілі светлае, прыгожае свята “Украінскія вячоркі”. Ва ўтульнай зале, упрыгожанай украінскімі ручнікамі, фотаздымкамі мастацкіх калектываў, сабралася шмат гледачоў: як з Калодзішчаў, так і з іншых гарадоў краіны. І пакуль доўжыўся, больш чым дзве гадзіны, канцэрт, у зале панавала атмасфера сардэчнай радасці, амаль сямейнага свята. Праграму ж вяла кіраўніца “Обрія” Таццяна Бей. Перад кожным нумарам распавядала пра святы й прысвяткі снежня месяца ды як іх святкуюць на Украіне. У канцэрце ж паўдзельнічалі народны калектыў Музычнага тэатра “Надія” (кіраўнік І. Несцярчук), гурты “Вольніца”, “Пісочніца” ды іншыя. З вялікім майстэрствам украінскія народныя песні выконвалі салісты Раман Рафеенка, Ліза Рэут, Ліля Грышчанка. Весяліў гледачоў сваімі байкамі Аляксандр Глушкоў. З вялікім замілаваннем сустрэлі гледачы выступленне дзіцячага харэаграфічнага гурта “Пісочніца”, які выканаў іскрамётны танец “Букавінскія каламыйкі”. А калі Марыя Рудык і Ала Шэко спявалі “Рэквіем”, прысвечаны загінулым героям Украіны, то ўсе ў зале слухалі песню стоячы.

Напрыканцы канцэрта быў майстар-клас: артысты ансамбля “Вольніца” дапамагалі гледачам асвоіць асноўныя элементы знакамітага ўкраінскага танца “Казачок”. Да тых, хто навучаўся майстэрству, далучыліся Першы сакратар Амбасады Украіны ў Беларусі Іван Башняк з унучкай. Дыпламат пазней уручыў граматы-падзякі ад Амбасады Украіны кіраўніцы “Обрія” Таццяне Бей, народнаму калектыву Музычнага тэатра “Надія”, гурту “Пісочніца”, а таксама Ліліі Грышчанцы й Лізе Рэут.

На “Украінскіх вячорках” яшчэ казалі: беларускіх украінцаў ведаюць і ў замежжы не толькі дзякуючы песням ды танцам, з якімі выступалі яны ў многіх гарадах Беларусі, у Чэхіі, Балгарыі, Славакіі ды іншых краінах Еўропы. Таццяна Бей нагадала, што сябры суполкі “Обрій” на тэрыторыі Беларусі высадзілі больш за 4 тысячы саджанцаў дуба, якія ўтвараюць сёння так званыя “Шаўчэнкаўскія гаі”. Вось так, у прыгожых і карысных справах мацнее дружба паміж украінскім і беларускім народамі. Прычым і рэсурс “народнай дыпламатыі” ў гэтым сяброўстве — найкаштоўны. Акрамя “Обрія”, вызначаюцца ў Беларусі грамадскай актыўнасцю суполкі ўкраінцаў “Трэмбіта”, “Берегіня”, “Барвінок” ды іншыя.

Лявон Целеш