Пра беларускую шляхту і не толькі

Лютаўскі нумар туркменскага літаратурна­мастацкага часопіса “Гарагум” (“Каракумы”) выйшаў з падборкай твораў беларускіх пісьменнікаў

У Туркменістана й Беларусі складваюцца добрыя сяброўскія стасункі ў галіне мастацкай літаратуры. Туркменскія аўтары друкуюцца ў перакладзе на беларускую мову. А прозу й паэзію беларускіх літаратараў — як класікаў, так і сучаснікаў — апошнім часам часта змяшчаюць на старонках туркменскай перыёдыкі. Вось і ў сёлетнім лютаўскім нумары літаратурна-мастацкага часопіса “Гарагум” (“Каракумы”) змешчаны “беларускі выпуск”. Цыкл “Шляхецкія апавяданні” Людмілы Рублеўскай пераклала Бягуль Анабаева, а вершы Валерыі Радунь-Саротнік — Чэмен Аннабердыева.

Прадстаўленне беларускай літаратуры на туркменскай мове — добрая традыцыя й для часопіса “Дунья эдэбіяты” (“Сусветная літаратура”). Пачынаючы з 2012 года на старонках выдання з’явіліся ў перакладзе на туркменскую мову апавяданне Якуба Коласа (перакладчыца — Агульгазель Шагулыева), аповесць Алега Ждана “Прынцэса” (перакладчык — Аразмурат Тачмамедаў). А таксама вершы Янкі Купалы, Максіма Танка, Ніла Гілевіча, Адама Шостака, Міколы Мятліцкага ды іншых беларускіх паэтаў. Над пераўвасабленнямі паэтычных твораў на туркменскую працавалі Набаткулі Рэджэпаў і Сейітмурад Гельдыеў. З інтэрв’ю ў часопісе выступала маладая беларуская пісьменніца Юлія Алейчанка, якая пабывала ў Ашхабадзе. Неаднойчы “Дунья эдэбіяты” друкаваў гутаркі з Алесем Карлюкевічам на тэму беларуска-туркменскіх літаратурных сувязяў. Выйшлі ў часопісе і ўспаміны беларускага літаратара пра туркменскіх пісьменнікаў Керыма Курбанняпесава, Каюма Тангрыкуліева, Какабая Курбанмурадава, Какалы Бердыева. Іх пераклаў на туркменскую Аннакга Атаеў.

Так што прастора ўяўленняў пра беларускую літаратуру ў Туркменістане пашыраецца. І як блізкая перспектыва — выданне ў Ашхабадзе новых калектыўных зборнікаў, якія б прадстаўлялі сучасную беларускую паэзію, сучасную беларускую прозу.

Сяргей Шычко