Брутальныя байкеры, матацыклы з аэраграфіяй, дрыфт-трайкінг, спаборніцтвы па самай маруднай яздзе і на самы гучны выхлап, неверагодныя трукі на матацыклах і безліч яскравага, прыгожага і бліскучага «жалеза»... Такім выдаўся першы дзень выставы, які хутчэй нагадваў сапраўднае байкерскае шоу.
Матацыклетны фрыстайл
Яскравая калона матацыклістаў пад’ехала да аграгарадка Шчомысліца, што пад Мінскам, у абед. Да гэтага часу ўсе жадаючыя маглі палюбавацца байкерамі ў Мінску побач з Лядовым палацам на Прытыцкага, адкуль гэта рознакаляровае хараство, якое трэсла паветра гулам матораў і ровам дынамікаў, накіравалася да месца асноўных мерапрыемстваў. Тыя, хто здолеў трапіць у аграгарадок, ні разу не пашкадавалі.
Стантрайдынг — вулічны фрыстайл на спецыяльна пераробленых пад трукі спартыўных матацыклах і квадрацыкле, з якіх і пачалося мерапрыемства, вартыя таго, каб рабіць гэта асобным відовішчам. Хлопцы з каманды Freestyle Stunt Band (FSB) паказалі і сінхроннае катанне, і разнастайныя трукі. Стопі — язда на пярэднім коле, вілі — на заднім, дрыфт — праходжанне паваротаў на максімальнай хуткасці падчас рэгулюемага заносу, акрабатыка, стоячы на матацыкле, і шмат іншых відовішчаў. Назіраць за гэтым можна бяскнца, хаця гэта не толькі прыгожа, а, здаецца, вельмі страшна.
— Я ў горадзе ўвогуле не езджу апошнія пяць гадоў, мне гэта нецікава, і яшчэ гэта небяспечна, бо там іншыя хуткасці, а на пляцоўках закрытага карыстання, дзе мы адпрацоўваем трукі, зусім іншы рух, амаль няма хуткасці. Усё робіцца пад 100-працэнтным кантролем, — падзяліўся адзін з выступоўцаў, Дзмітрый ТРУХАНОВІЧ з Лунінца.
Пасля выступлення хлопцы яшчэ і ўсіх жадаючых дзяўчат на рулі пракацілі з ветрыкам. А падчас другога выезду-выступлення Дзмітрый нават гуму спаліў на заднім коле.
Відовішчным таксама стала выступленне байкера на кросавым матацыкле, які разганяўся па дошках, прыладжаных да борта грузавіка, і пераскокваў праз кабіну машыны.
Скутары, трохкалёснікі і іншае «жалеза»
Акрамя разнастайных матацыклаў, на выставе былі і ншыя прылады. Усе жадаючыя, напрыклад, маглі паспрабаваць трымаць баланс на прыстасаванні, якое нагадвала руль на пружыне. Быў тут і вілі-трэнажор для абучэння яздзе на заднім коле — прыстасаванне не рухаецца, пакуль ты на ім займаешся, і матацыкл стаіць пярэднім колам угару. Асвоіўшы вілі, можна пераходзіць да вілі-павука, ці, як яго завуць матацыклісты, Станці. Байк пры гэтым стаіць на дыбах ледзьве не перпендыкулярна зямлі і ты на ім ужо рухаешся. Гэты трэнажор зрабілі спецыяльна для моташколы I Ride. Яе кіраўнік Уладзімір АЛФІМАЎ, па сумяшчальніцтве гаспадар матацыкла з шыпованымі коламі для язды на лёдзе, расказаў, што на гэтым дзіве зручна рассякаць па Мінскім моры:
— Летась кінулі кліч і каталі ўсіх жадаючых па лёдзе, прывязваючы да матацыкла цюбінг. Сёння яго прывезлі на аўтобусе, бо ездзіць на такім па звычайных дарогах нельга, а так яго можна «пераабуць» у звычайныя колы.
Не менш відовішчная частка выставы знаходзілася і ў памяшканні гандлёвага цэнтра «Глобус Парк», дзе байкерскія клубы стварылі свае лакацыі. Вочы разбягаліся ад колераў і бляску «жалеза». Тут вам і рарытэтныя дзіцячыя трохкалёснікі савецкіх часоў, побач з якімі выстаўлены сучасныя гірацыклы. І сапраўдныя творы мастацтва ў выглядзе матацыклаў з аэраграфіяй, і скутары, і дзіцячыя матацыклы, і дарослыя шыкоўныя сродкі руху, капіць на якія трэба не менш як год.
Самым смелым спецыялісты са студыі татуіроўкі і перманентнага макіяжу нават рабілі тат пад дэвізам «Ёсць тату? Дабі!». І ўсё гэта суправаджалася жывым гукам музычных каманд, якія давалі чапраўдныя рок-канцэрты.
Госці выставы, многія з якіх былі з маленькімі дзецьмі, засталіся ў захапленні. А некаторыя нават далучыліся да мотакалоны, як, напрыклад, Валера на сваім Кавасакі-ніндзя і ў шлеме, зробленым пад галаву монстра з фільма «Драпежнік», які не лічыць сябе зазўятым байкерам:
— Гэта добрая магчымасць патусавацца, паглядзець на людзей, адчуць еднасць з іншымі. На матацыкле я амаль увесь год езджу: і на працу, і для душы.
ЗЛЖ-байкер і гучны выхлап
Некаторыя наведвальнікі адзначалі, што сёлета выстава як ніколі насычана забаўляльнымі мерапрыемствамі конкурсамі. Напрыклад, спаборніцтвы на самы гучны выхлап, які замяралі па-даросламу, з дапамогай спецыяльнай апаратуры. Няхай гэта было не так відовішчна, але ж затое гледачы пачулі, што «галасы» матацыклаў — гэта вам не проста роў матору, а кожны мае сваё адценне.
Не абыйшлося і без жартаў. У спаборніцтвах за мотагарнітуру Sena дзельнікам прышлося кідаць шыны, бегаць з гірамі і прыкідвацца матацыкламі, несучы на спінах дзяўчат. Пры гэтым яны яшчэ рухаліся на драўляных калодках, а пазней, адзін за адным з напарніцамі — на нечым, што нагадвала парныя лыжы. Удзельнічалі ў конкрусе ўсе жадаючыя, а перамога і прыз дасталіся Максіму АРЫКА, які найлепш шпацыраваў з сястрой свайго сябра Нінай. Хлопец захапляецца байкерствам трэці год і ездзіць на класічным матацыкле.
— Я нацэльваўся дакладна на перамогу, бо прыз добры, а тут і пара была для спаборніцтваў. Дарэчы, на сапраўдных лыжах у мяне не вельмі атрымліваецца, а тут зладжана прайшлі. Вельмі добрае ўражанне ад выставы, лепшае, чым летась. Конкурсы з’явіліся, так што насычанасць большая, і шанс на ўдзел у значна большай колькасці людзей, у тым ліку і ў звычайных гледачоў, што і само мерапрыемства робіць больш дынамічным.
У самым смачным конкурсе званне «Самага ЗЛЖ-нага байкера» — чалавека, які выступае за здаровы лад жыцця, дасталася Яраславу, які здолеў хутчэй за ўсіх выпіць упакоўку ёгуртаў ад «Здравушкі».
Адпачынак, спаборніцтвы і праца на двух колах
Пакуль самыя маленькія госці выставы на асобнай пляцоўцы змагаліся за свае прызы, гледачоў уражвала шоу юных байкераў з мотаклубаў DrivePark і MotoKids. Яны паказвалі свае ўменні рабіць трукі: стантрайдынг, дрыфт і язду з перашкодамі.
12-гадовая Злата БАСАК, напрыклад, займаецца амаль тры гады. Пачынала разам са старэйшым братам, які праз год кінуў заняткі, а дзяўчынка засталася і працягвае ездзіць на пітбайку:
— Гэта весела. Страшнавата бывае, толькі калі разганяешся. Кідаць не збіраюся, думаю, матацыкл з часам падрасце разам са мной.
Вучоба ў моташколе пачынаецца з таго, што дзіця сядае за руль квадрацыкла. Узрост тут амаль не абмежаваны. Адзін з навучэнцаў, Данік, прыйшоў, калі яму не было і шасці гадоў.
— На першых занятках мы саджаем іх за руль і яны проста едуць, а інструктар глядзіць, ці здатныя яны да гэтага. Спачатку яны адпрацоўваюць разгон, тармажэнне, паркоўку, пасля ставім іх у калону па крузе ездзіць, і абганяць забараняецца, — кажа Андрэй НОВІКАЎ, заснавальнік моташколы DrivePark. — Пры гэтым мы гарантуем бяспеку, бо на пляцоўцы адразу бачым, як дзеці сябе паводзяць. На квадрацыклах яны адпрацоўваюць павароты, і калі бачым, што ўсё нармальна, можна перасядаць на матацыкл. І пасля пачынаюцца трукі. Язду на заднім коле матацыкла дзеці называюць «паставіць на казу».
Акрамя паказальных выступленняў юныя спартсмены паўдзельнічалі ў незвычайных спаборніцтвах, дзе той, хто прыязджае апошнім, становіцца пераможцам. Сутнасць і складанасць задання ў тым, каб ехаць на самай маруднай хуткасці, амаль без падгазоўкі і пры гэтым утрымаць раўнавагу.
Пакуль адны на колах забаўляліся ды сябе паказвалі, іншыя іх ахоўвалі. Мотакалону суправаджалі супрацоўнікі ДАІ на машынах і матацыклах. А на месцы выставы прцавалі дзве двухкалёсныя машыны МНС Рэспубліканскага атрада спецыяльнага назначэння. Падобнага кшталту прылад у атрадзе тры: для ўрача і ратавальнікаў.
— Тут у нас аварыйна-ратавальнае абсталяванне. Гідраўлічная станцыя з разжымам, кусачыкамі і дамкратам. Для вялікіх аварый яно не надта прыдатнае, аднак калі трэба лакальна дапамагчы там, дзе не патрэбна вялікая машына, мы больш аператыўныя і мабільныя, — кажуць Аляксандр МАМЧЫЦ, камандзір аддзялення Цэнтра пошукава-ратавальных работ і пажаратушэння, куды ўваходзіць і матацыклетнае падраздзяленне, і ратавальнік Раман ФІНСКІ.
Адным словам, насычанасць першага дня выставы сапраўды ўразіла. Другі дзень таксама абяцае быць багатым на падзеі, у прыватнасці крос-кантры веламарафонам для ўсіх жадаючых і кастам-драг, які сёння не змаглі правесці з-за надта «забітай» паркоўкі. Так што далучайцеся, відовішчаў яшчэ хопіць.
Ірына СІДАРОК
Фота Андрэя САЗОНАВА
Інтэрв'ю з алімпійскім чэмпіёнам па фехтаванні.
Прафесійна, аператыўна, па-добраму.
