Грушынскі. З беларускім акцэнтам

У Міжнародным фестывалі аўтарскай песні імя Валерыя Грушына, што ў чарговы раз прайшоў на Самарскай зямлі, паўдзельнічалі таксама і нашы супляменнікі

З 4 па 7 ліпеня на Маструкоўскіх азёрах — кіламетраў 40 па аўтатрасе ад Самары — праходзіў 46‑ы Грушынскі фестываль. Збіраліся аматары бардаўскай песні з розных краін. Працавала 15 розных эстрадна-тэматычных сцэн. Пры тым галоўнай фэст-пляцоўкай, традыцыйным месцам правядзення Гала-канцэрта застаецца сцэна на вадзе ў форме гітары: галоўны сімвал вядомага фестывалю.

І нашы супляменнікі там былі! “Паўдзельнічаць у патрыятычных імпрэзах на тэматычнай сцэне “Победа” нам прапанаваў Аляксей Халітаў, кіраўнік пляцоўкі, — гаворыць Андрэй Кірылюк, дырэктар Самарскай абласной грамадскай арганізацыі беларусаў і выхадцаў з Беларусі “Руска-Беларускае Братэрства 2000”. — Мы з радасцю пагадзіліся, прычым вырашылі ўсе нашы імпрэзы прысвяціць знамянальнай даце — 75‑годдзю вызвалення беларускай зямлі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў”. І сам Андрэй Аляксандравіч выходзіў на сцэну. Трыа ў складзе Аляксея Халітава, Сяргея Кузняцова ды Андрэя Кірылюка прадставіла на суд гледачоў канцэртную праграму. Гучалі песні ваенных гадоў і аўтарскія песенныя кампазіцыі Сяргея Кузняцова “Здравствуйте, люди!”, “Если б в 41‑м”, “Эх, пехота”, “Обнимите друзей” ды іншыя. Гучала й легендарная “Катюша”, а таксама песня мэтра аўтарскай песні Булата Акуджавы “Здесь птицы не поют…”.

Ірына Глуская, прэзідэнт суполкі “Руска-Беларускае Братэрства 2000” з гонарам кажа, што ў Андрэя Кірылюка сапраўды беларускі характар, яму ўласцівая высокая адказнасць. Згадвае, што яго бабуля, Валянціна Сямёнаўна Біруковіч, па мужы Мусіенка, была родам з Бабруйска.

У Грушынскім фестывалі, дакладней, у адборачным туры на гэты форум — у 9‑м Міжнародным Грушынскім інтэрнэт-конкурсе — паўдзельнічалі й барды з Беларусі, многія з іх сталі лаўрэатамі, дыпламантамі. Напрыклад, пераможцам у намінацыі “Бард” стаў Іван Пачывалаў з Гродна (за кампазіцыю “Белый груздь, чёрный груздь”), прызёры ў гэтай намінацыі — Таццяна Салаўёва з Гродна (песня “Ты приходишь издалека”) і Любоў Акунёва з Гомеля (песня “Карелия”. Прызёркай у намінацыі “Паэзія” стала гамяльчанка Алёна Асенчык.

Варта згадаць, што беларусы ў розныя гады станавіліся й лаўрэатамі Грушынскага фестывалю. Упершыню прадстаўнікі аўтарскай песні з Беларусі сталі пераможцамі на X Грушынскім фестывалі: у 1977‑м. Тады званне лаўрэата атрымаў творчы гурт з Мінска “Геликтит”. А трыа “Фиеста” з Маладзечна — Таццяна Багавец (гітара, вакал), Наталля Паўлюшчык (гітара, вакал) і Святлана Кулашка (флейта, перкусіі, вакал) — заваявала званне лаўрэатаў у 1993 годзе. Галоўны прыз у аўтарскай намінацыі ў розныя гады атрымалі чатыры беларускія барды. Адзін з іх — Барыс Вайханскі з Мінска. Дыплом пераможцы ён атрымаў у 1978‑м за песню “Прощайте, милые места”.

Грушынскі фестываль — найбуйнейшы ў свеце творчы Форум аўтарскай песні. З 1968‑га штогод збірае дзясяткі, сотні тысяч аматараў аўтарскай песні з усіх куткоў свету. Каля 200 аўтараў і выканаўцаў, дуэтаў і ансамбляў сталі за гэты час лаўрэатамі, атрымалі пуцёўку ў творчае жыццё. Так сталася і з Барысам Вайханскім. Дарэчы, 12 верасня 2019 года ў Мінску, у канцэртнай зале “Верхні горад” пройдзе аўтарскі вечар Галіны, Барыса і Каці Вайханскіх.

Наогул, як сцвярджаюць самі ўдзельнікі Грушынскіх фестываляў, форум гэты можа кардынальна змяніць жыццё. Пра сваю песенную гісторыю згаданая Любоў Акунёва расказвае: “У 1995‑м закончыла Іванаўскае абласное вучылішча культуры, рэжысёрскі факультэт. Працавала актрысай, рэжысёрам, педагогам тэатральных класаў. А далей — Грушынскі фестываль змяніў усё маё жыццё. Я была мастацкім кіраўніком сцэны “Кольский Бугорок” і там у 2010 годзе пазнаёмілася з беларускім волатам Аляксеем, які павёз мяне ў Гомель. Цяпер я — шматдзетная мама: у нас трое дзетак. Калі выйду з дэкрэтнага, то вярнуся ў Гомельскі клуб аўтарскай песні гарадскога Цэнтра культуры, дзе й працавала да нараджэння малодшай дачкі”.

Мікалай Бойка