Фотаслова Яўгена Пясецкага

Я прашу цябе, не спяшайся,

Азірніся на родны куток.

На хвіліначку затрымайся,

Мілы дружа, асенні лісток.

Мы з табою заўжды былі побач,

Ад вясновых шчаслівых мар

Не зважалі, як блізіцца роспач

Ў шэрай зграі зімовых хмар.

Мы з табой у расстанне не верым,

Дзён не лічым, не верым снам,

Ды нарэшце зімой зразумеем,

Як чароўна квітнела вясна.