На фэсце ў Вільнюсе

У шаснаццаты ўжо раз у сталіцы Літвы прайшоў фестываль “Песні памежжа”

Вільнюскі Дом афіцэраў 16 лістапада прымаў фестываль, у якім і мне пашчасціла паўдзельнічаць: разам з ансамблем “Узоры” (мастацкая кіраўніца Яніна Юзэфовіч) Славянскага таварыства горада Ліваны (Латвія). Нагадаю, што кіруе таварыствам Лідзія Знотыня. Паехалі з намі яшчэ Алег і Алена Валодзькі — мае родныя, да таго ж таксама сябры Беларускага таварыства “Уздым” з Даўгаўпілса.

І на гэты раз у фэсце паўдзельнічалі салісты, ансамблі, прадстаўнікі розных народнасцяў, і ўсе спявалі песні на сваіх родных мовах. Мне ж радасна было сустрэць і супляменнікаў з ансамбля “Раніца” — з аднайменнай беларускай суполкі літоўскага горада Шальчынінкай.

Фэст адметны тым, што ён перыядычна праходзіць і ў беларускім Астраўцы (а сам Астравецкі раён мяжуе з Літвой). Так гістарычна склалася, што ў вёсцы Гервяты на Астравеччыне большасць жыхароў — літоўцы. Ладзіць жа свята старшыня таварыства “Гервячай” (Астравецкі раён), энтузіяст-літовец Альфонсас Аўгуліс. Я ж атрымаў ад яго запрашэнне на фэст, бо мы з Аўгулісам — землякі: абодва родам з Астравеччыны. І ў завяршэнне фестывальных дзеяў чытаў я свой верш, прысвечаны Малой Радзіме.

Вільнюс, былую Вільню наведваць мне заўсёды ў радасць. Горад асабліва дарагі мне тым, што там у свой час была рэдакцыя газеты “Наша ніва”. У ёй працавалі, з газетай супрацоўнічалі вядомыя беларускія грамадскія дзеячы, класікі беларускай літаратуры Іван і Антон Луцкевічы, Аляксандр Уласаў, Янка Купала, Якуб Колас, Максім Багдановіч… У тым горадзе пазней жылі мой брат Фрэдэк і мае пляменнікі Вадзім і Мар’ян, а цяпер там жыве ўнук майго брата, сын майго пляменніка Караль. Ён, дарэчы, таксама быў удзячным гледачом фестывальнага канцэрта.

Да новых сустрэч, Вільнюс! Да новых сустрэч, “Песні памежжа”!

Станіслаў Валодзька

Фота: Яўген Пашкевіч