Па меры набліжэння зімы некаторыя з нас могуць адчуваць «зімовы блюз» — сумаваць ад кароткіх дзён, рана класціся ў ложак і адчуваць прыгнечанасць, прачынаючыся цёмнай раніцай. Што гэта за з'ява і ці можна ёй супрацьстаяць, расказала ўрач-псіхатэрапеўт Гарадскога клінічнага псіхіятрычнага дыспансера Мінска Марына Шчаслянок.
— «Зімовы блюз» — гэта варыянт дэпрэсіўнага расстройства, звязаны са зменай сезонаў. Гэта з'ява вельмі распаўсюджаная — для многіх з нас характэрна перамена настрою ў халодныя і цёмныя дні восені і зімы. Вы можаце адчуваць сябе млявым і ў цэлым прыгнечаным, больш змрочным, чым звычайна, — тлумачыць Марына Валер'еўна.
Ва ўсім вінавата сонца?
Але часам здараецца так, што «зімовы блюз» пачынае пранікаць ва ўсе аспекты нашага жыцця — ад работы да адносін. Гэта сезоннае афектыўнае растройства. Звычайна яно пачынаецца восенню і захоўваецца цягам зімовых месяцаў. Асноўным віноўнікам «зімовага блюза» псіхіятры лічаць нізкі ўзровень натуральнага сонечнага святла, з якім мы сутыкаемся восенню і зімой. А недахоп натуральнага святла можа выклікаць наступныя праблемы:
Найбольш распаўсюджанымі сімптомамі «зімовага блюза» з'яўляюцца агульны сум і недахоп энергіі. А таксама:
Калі вы адчуваеце сімптомы дэпрэсіі, нават слабыя, звязаныя з «зімовым блюзам», важна звярнуцца да ўрача.
Як дапамагчы сабе?
Марына Шчаслянок кажа, што існуе шэраг метадаў лячэння, якія могуць быць вельмі эфектыўныя для аблягчэння сімптомаў, звязаных з «зімовым блюзам». І некаторыя з іх лёгкадаступныя кожнаму:
Падтрыманне рэгулярнага графіка на працягу зімовых месяцаў можа дапамагчы захаваць гармоны ў раўнавазе і рэгуляваць наш настрой. Выконвайце гэтыя парады, каб кіраваць сваім зімовым настроем:
Алена КРАВЕЦ
Прэв’ю: 112.ua
Піша сын аднаго з партызан Генадзь Сахрай.
Яна расказала чытачам «Звязды», ці плануе Беларускі саюз жанчын стаць першай жаночай палітычнай партыяй у краіне і як гэта — сумяшчаць работу ў дзяржапараце з актыўнай грамадскай дзейнасцю.
Хітра ўладкавана чалавечая памяць. Бывае, нешта ўбачыў-пачуў, а што — хоць забі — назаўтра не ўспомніш, а нешта — якраз наадварот — «ляжыць» там гадамі ці нават дзесяцігоддзямі і ўспамінаецца досыць часта...
Аб праблемах старэння і тым, як заўважыць і, магчыма, прадухіліць розныя псіхалагічныя захворванні ў пажылых, мы паразмаўлялі з урачом-псіхатэрапеўтам Гарадскога клінічнага псіхіятрычнага дыспансера Марынай Шчаслянок.