Пад такой назвай, толькі без лічбы, у нумары «Звязды» ад 15 верасня быў змешчаны артыкул па звароце магіляўчаніна Юрыя Сязёміна, які скардзіўся на сумны стан парку адпачынку імя 60-годдзя Вялікага Кастрычніка ў Задняпроўі. Хворыя дрэвы, кустоўе, бур'ян, сабакі, якіх тут выгульваюць, — усё гэта мы ўбачылі падчас нашай сумеснай прагулкі па парку. Дарэчы, спартыўная пляцоўка тут хутчэй нагадвае месца адпачынку. Восем лавак, вялікі кветнік і ўсяго некалькі трэнажораў, якія больш падыходзяць для гульняў дзяцей, чым для сур'ёзных заняткаў спортам. На гэта таксама скардзіўся Сязёмін, бо ён трэнер-інструктар і тут рэгулярна праводзіць заняткі з вучнямі. «Тая спартыўная пляцоўка, якая была ў парку раней, больш адпавядала нашым запытам, чым цяпер, але яе чамусьці дэмантавалі», — кажа ён. Мужчына спадзяецца, што з дапамогай газеты атрымаецца яшчэ раз звярнуць увагу мясцовых улад на названыя праблемы.
У адказе за подпісам намесніка старшыні Магілёўскага гарвыканкама Алы Галушкі дадзена поўная справаздача ўсяго таго, што плануецца зрабіць, каб выправіць становішча.
Звяртаецца ўвага на тое, што сабакі ў парку — гэта недапушчальна. Існуюць «Правілы ўтрымання хатніх сабак, катоў, а таксама адлову безнаглядных жывёл», якія забараняюць выгульваць там сваіх улюбёнцаў.
«Прадпрыемствам «Магілёўзелянбуд» на тэрыторыі парку неаднаразова ўстанаўліваліся таблічкі з інфармацыяй, што выгул сабак забаронены, але неўстаноўленымі асобамі яны сістэматычна знішчаюцца. Пасля набыцця матэрыялу плануецца зрабіць новыя інфармацыйныя аншлагі і ўсталяваць на тэрыторыі парку», — гаворыцца ў лісце.
Паведамляецца таксама, што ў сувязі з абмежаваным бюджэтам фінансавання, уладкаванне пешаходных дарожак і ўстаноўка новых спартыўных трэнажораў у будучым годзе не прадугледжаны, удакладняецца, што на дадзены момант у парку ўстаноўлены 22 лаўкі і турнікі на спартыўнай пляцоўцы.
Наконт абкошвання травы гаворыцца, што, паколькі плошча парку вялікая — 84 гектары, у першую чаргу ў парадак прыводзяцца тэрыторыі ўздоўж «стыхійна створаных пешаходных дарожак». Пакос астатняй плошчы праводзіцца па меры неабходнасці. Па такім жа прынцыпе праводзяцца работы і па высечцы сухіх дрэў.
Асобна ідзе гаворка пра суседні з паркам вадаём — Грэбянёўскае вадасховішча або, як яго называюць у народзе, Святое возера. Юрыя Сязёміна, як і іншых магіляўчан, вельмі турбуе, што апошнія некалькі гадоў таблічка з надпісам, што купацца ў вадаёме забаронена, не знікае амаль цэлае лета. Тым не менш пляж афіцыйна функцыянуе. «Пры падрыхтоўцы да купальнага сезона выкананы работы па ўстаноўцы малых архітэктурных форм, біяпрыбіральнікаў, зроблена абследаванне і ачыстка дна акваторыі і пляжа ад пабочных прадметаў. Магілёўскім абласным цэнтрам гігіены, эпідэміялогіі і грамадскага здароўя сістэматычна праводзіцца аналіз вады ў возеры. Калі яна не адпавядае нарматывам, вывешваецца інфармацыя аб забароне купання. Пры гэтым пляж не закрываецца, у купальны сезон на ім працуе душ», — гаворыцца ў лісце з гарвыканкама.
Між тым некалі самы папулярны ў горадзе пляж перажывае крызіс. І пра гэта таксама ідзе гаворка ў афіцыйным адказе.
«Што датычыцца экалагічнага стану возера, то, па ацэнцы спецыялістаў Цэнтральнага навукова-даследчага інстытута комплекснага выкарыстання водных рэсурсаў, найбольшую небяспеку ўяўляе забруджванне яго нафтапрадуктамі. Асноўныя забруджвальнікі — прыватны сектар з неарганізаваным бытавым сцёкам, а таксама востраў на акваторыі возера. Падчас аналізу ступені антрапагеннага ўздзеяння на акваторыю возера і прылеглую тэрыторыю вызначаны адпаведныя мерапрыемствы, якія забяспечаць паляпшэнне экалагічнага стану. Яны патрабуюць распрацоўкі праектна-каштарыснай дакументацыі і выдзялення значных фінансавых сродкаў».
Атрымліваецца замкнёнае кола. Уладкаванне парку, і возера патрабуе грошай, якіх няма. Але калі гэты гнайнік не выдаліць, ён можа прарвацца. Калісьці магілёўскія эколагі казалі, што Грэбянёўскае вадасховішча — гэта лёгкія Задняпроўя, у якога пад бокам вялікая прамысловая хімічная зона. Цяпер вадаём хварэе, а хутка, калі нічога не рабіць, пачне, магчыма, і ствараць небяспеку.
Нэлі ЗІГУЛЯ
Фота з адкрытых крыніц
Фіналістка праекта «Акадэмія талентаў» на АНТ — пра творчасць і жыццё.
Амаль тысяча дзвесце чалавек сабраліся, каб вырашаць найважнейшыя пытанні развіцця краіны.
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.
