Работа прадпрыемстваў ва ўмовах распаўсюджвання каранавіруснай інфекцыі абазначыла неабходнасць зрабіць заканадаўства аб працы больш гнуткім, каб аператыўна прымаць меры для захавання здароўя работнікаў і дастатковага штата для вытворчага працэсу. Адпаведныя дапаўненні, унесеныя ў пункт 14 указа Прэзідэнта ад 24 красавіка 2020 года № 143 «Аб падтрымцы эканомікі», журналістам пракаментавала начальнік галоўнага юрыдычнага ўпраўлення Міністэрства працы і сацыяльнай абароны Валянціна Маслоўская, паведамляе БЕЛТА.
8 студзеня 2021 года ўступіў у сілу ўказ № 512 «Аб змяненні Указа Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь», якім унесены дапаўненні ў пункт 14 указа № 143 «Аб падтрымцы эканомікі», які рэгулюе працоўныя адносіны. «Гэта сацыяльна-эканамічныя меры падтрымкі работнікаў і арганізацый у перыяд неспрыяльнай эпідэміялагічнай сітуацыі. У прыватнасці, для перашкоды распаўсюджванню каранавіруснай інфекцыі і забеспячэння пастаяннага дзейнічання арганізацыі ў наймальніка ёсць права ствараць так званы падменны працоўны рэзерв. Наймальнік зможа ініцыяваць са згоды работніка адпачынак для знаходжання яго на самаізаляцыі. Працягласць водпуску не абмежавана, але наймальнік вызначае месца, дзе будзе знаходзіцца работнік. Гэта можа быць санаторый, гасцініца, пансіянат. Важна, што на гэты перыяд работніку будзе захоўвацца зарплата не ніжэй за тарыфную стаўку (тарыфны аклад). Калектыўным дагаворам можа быць павялічаны памер захоўваемага заробку», — распавяла Валянціна Маслоўская.
Такія меры могуць быць запатрабаваныя рознымі наймальнікамі, але асабліва яны актуальныя для арганізацый з бесперапынным вытворчым працэсам. Валянціна Маслоўская падкрэсліла, што гэты механізм самаізаляцыі тычыцца здаровых работнікаў — каб перашкаджаць распаўсюджванню інфекцыі.
Іншае новаўвядзенне тычыцца работнікаў, якія ўжо хварэюць. Гэта права наймальніка вызваляць чалавека ад працы на тэрмін да трох каляндарных дзён сумарна па стане здароўя без афармлення бальнічнага лістка.
«Перш за ўсё гэта трэба, каб паменшыць нагрузку на ўстановы аховы здароўя. У гэтым выпадку не прадугледжваецца захаванне зарплаты. Але мы прапануем наймальніку рэгуляваць механізм такога вызвалення лакальным прававым актам. Пры гэтым указ прадугледжвае захаванне зарплаты праз калектыўны дагавор, лакальны прававы акт арганізацыі (за выключэннем бюджэтных арганізацый і прыраўнаваных да іх)», — дадала Валянціна Маслоўская. Мінпрацы мяркуе, што гэтая норма будзе запатрабаваная работнікамі, якія разумеюць, што хваравіты стан, хутчэй за ўсё, не запатрабуе доўгага лячэння, і знойдуць падтрымку ў свайго наймальніка.
Указам прадугледжана і такая мера, як права наймальніка аб’яўляць прастой, выкліканы неспрыяльным уздзеяннем эпідэміялагічнай сітуацыі на дзейнасць арганізацыі, без абмежавання агульнай працягласці на працягу каляндарнага года (абмежаванне ў 6 месяцаў знята).
«У перыяд прастою работніку захоўваецца зарплата не ніжэй за дзве траціны тарыфнай стаўкі (акладу)», — дадала прадстаўнік Мінпрацы і сацабароны. Пры гэтым калі сумарна прастой доўжыцца больш за паўгода — гэта ўважлівая прычына для работніка, які апынуўся без справы, каб запатрабаваць датэрміновага скасавання тэрміновага працоўнага дагавору (кантракту) у перыяд прастою.
Яшчэ адно змяненне — наймальнікам дадзена права без абмежаванняў ўключаць у працоўны год работніка, за які прадастаўляецца працоўны адпачынак, адпачынкі без захавання зарплаты, якія прадстаўляюцца па ініцыятыве наймальніка (артыкул 191 ПК). Гэта стала даволі частай практыкай сярод наймальнікаў ва ўмовах COVID-19. Перш такія неаплатныя адпачынкі ўключаліся ў працоўны год, калі іх працягласць не перавышала 14 каляндарных дзён. Цяпер абмежаванне знята. Наймальнікам рэкамендуецца ўрэгуляваць гэтае пытанне ў лакальным прававым акце арганізацыі.
Важная навацыя тычыцца работнікаў стацыянарных устаноў сацыяльнага абслугоўвання, якія на перыяд пандэміі, каб інфекцыя не распаўсюджвалася сярод людзей, якія пражываюць, былі ў рэжыме поўнай ізаляцыі, бо працавалі вахтавым метадам. «Стваралася сітуацыя, калі работнікі маглі выпрацаваць норму часу і не было магчымасці замяніць таго, хто захварэў. Таму для санітарак, нянек стацыянарных устаноў сацыяльнага абслугоўвання прадугледжана звыш за норму ўсталяванай працягласці працоўнага часу дадаткова 900 гадзін у год, без абмежавання звышурочнай працы. Гэта магчымасць замяніць адсутнага работніка (калі ён, напрыклад, хварэе), а таксама запоўніць вакансію, калі такая з’явілася ў штатным раскладзе», — рэзюмавала Валянціна Маслоўская.
Амаль тысяча дзвесце чалавек збяруцца, каб вырашаць найважнейшыя пытанні развіцця краіны.
Расказаў першы намеснік старшыні Дзяржаўнага камітэта па навуцы і тэхналогіях Рэспублікі Беларусь Дзяніс Каржыцкі.
Як вакцыны выратоўваюць жыцці і чаго можа каштаваць іх ігнараванне?
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.
