Не адважуся пісаць па-беларуску, бо, на жаль, дрэнна ведаю мову, хоць «Звязду» выпісваю вельмі даўно. З задавальненнем чытаю артыкулы Алены Ляўковіч, Святланы Яскевіч ды іншых, рада, што ў краіне ёсць газета вельмі блізкая да людзей.
Неяк у ёй друкаваўся артыкул пра суседнюю, Доўскую бальніцу, таму зараз я хацела б расказаць пра сваю, Гарадзецкую, пра нашага доктара Ірыну Уладзіміраўну Місачэнку.
Яна сапраўдны прафесіянал і лекар ад Бога — прычым, вельмі ўважлівы, добразычлівы і пазітыўны. Умее выслухаць і падбадзёрыць, умее пераканаць чалавека, што ён абавязкова паправіцца...
Усё гэта мы з мужам ведаем не па чутках, бо не так даўно захварэлі на ковід. Ірына Уладзіміраўна адразу прыехала да нас дадому, узяла мазкі, напісала, якія лекі і як прымаць. Потым яшчэ не раз тэлефанавала, пыталася, як сябе адчуваем, двойчы на тыдзень заязджала, мерала ціск, слухала, ці няма хрыпу ў лёгкіх...
Пасля адной з такіх праверак мне давялося зрабіць рэнтген — лячыць правабаковую пнеўманію.
І зноў побач са мной была доктар: прызначыла лекі, сачыла за тым, як я іду на папраўку.
...Ведаю, што Ірына Уладзіміраўна лячыла і вылечыла не толькі нас з мужам, але і многіх іншых аднавяскоўцаў. А таму праз газету хачу падзякаваць ёй і ўсяму калектыву нашай бальніцы за працу, за ўвагу да нас, пацыентаў, пажадаць у гэты вельмі няпросты час моцнага здароўя і сіл.
М. С. Краўцова,
в. Высокае, Рагачоўскі раён.
Набор на бюджэтныя месцы павялічыцца.
Колькі ж каштуе гэты важны кампанент здаровага рацыёну зараз?
Не выявіць ні секунды абыякавасці.
