Яўгенія Янішчыц (1948–1988) — вядомая беларуская паэтэса, перакладчыца і грамадскі дзеяч. Скончыла філалагічны факультэт БДУ. Была ў шлюбе з паэтам Сяргеем Панізнікам. Яўгенія Янішчыц цяжка і марудна папраўлялася пасля аварыі ў Магілёве ў 1976-м, калі атрымала мноства пераломаў і была надоўга прыкаваная да бальнічнага ложка. Яна так і не здолела перамагчы фізічны боль і пакуты, што, у сваю чаргу, магло выклікаць дэпрэсіўныя настроі ў апошнія гады жыцця. Пры нявысветленых абставінах Янішчыц трагічна загінула.
Паэтэса актыўна працавала на творчай ніве. Друкавалася ў вядучых літаратурных выданнях сваёй краіны і за яе межамі. Стварыла шэраг зборнікаў паэзіі. Вершы Яўгеніі Янішчыц перакладзены на мовы свету — англійскую, балгарскую, іспанскую, нямецкую, польскую, рускую, украінскую і іншыя.
Вершы — Яўгенія ЯНІШЧЫЦ,
музыка — Яўген КСЯНЕВІЧ.
1. Прыедзь у край мой ціхі,
Тут продкаў галасы.
Тут белыя бусліхі
І мудрыя лясы.
Хапае на Палессі
І сонца, і вады.
І што ні двор — то песня,
Што вёска — то сады.
Прыпеў (2 разы):
Да сустрэчы.
Да сустрэчы.
Белы вецер. Сіні дзень.
Ходзіць сонца па зарэччы
Па калені у вадзе.
Старажытных соснаў
веча.
Птушак грай
і смех людзей.
Да сустрэчы.
Да сустрэчы.
Сіні вецер. Белы дзень.
2. Па травах светла-
шызых
Мы пройдзем ля ракі,
Дзе, мыючы бялізну,
Вядуць сваё жанкі.
І будзе песня спета
Пра шчасце і бяду,
І будзе падаць лета
Ў гуллівую ваду.
Прыпеў (2 разы).
Выбар саджанца для садавода — той момант, значнасць якога складана пераацаніць.
Канцэрт для дзяцей і моладзі, пластычны спектакль Ягора Дружыніна і «Рок-панарама».