Даяна ЛАЗАРАВІЧ — вядомая сербская перакладчыца. Дзякуючы ёй на сербскай мове выдадзены кнігі Максіма Багдановіча, Янкі Купалы, а яшчэ — многіх беларускіх пісьменнікаў-сучаснікаў, якія і зараз працуюць у літаратуры, якіх добра ведае беларускі чытач. Размова пра кнігі Марыі Кобец, Перакладчыца прыязджае ў Беларусь, удзельнічае і ў творчых, грамадскіх праектах, якія ладзіць Міністэрства інфармацыі краіны, Выдавецкі дом «Звязда», у прыватнасці.
Вось і зараз таленавіты прапагандыст беларускай літаратуры ў Сербіі спрычынілася яшчэ да адной ініцыятывы. Выдавецкі дом «Звязда» займаецца ўкладаннем кнігі аднаго верша народнага песняра Беларусі Якуба Коласа на мовах народаў свету — «Родныя вобразы». З першых перакладаў твора — сербскае прачытанне «Родных вобразаў». Мяркуецца, што кніга пабачыць свет да 140-годдзя з дня нараджэння Якуба Коласа. Акрамя перакладу «Родных вобразаў» мы прапануем і пераўвасоблены спадарыняй Даянай на сербскую мову «Не бядуй!» Творы падаюцца і на мове арыгінала, і па-сербску.
Будзем спадзявацца на хуткае выданне анталогіі аднаго коласаўскага верша на мовах народаў свету.
Мікола БЕРЛЕЖ
ЯКУБ КОЛАС
ЈАКУБ КОЛАС
НЕ БЯДУЙ!
Не бядуй, што сонца нізка,
Што прыходзіць нудны дзень,
Не бядуй, што восень блізка
І на дол кладзецца цень.
Не бядуй, што снег халодны
Скрые землю ад вачэй:
Не загіне край твой родны
У тэй цемені начэй!
Будзе час, і снег растане,
Прыйдзе зноў да нас вясна,
Ветла з неба сонца гляне,
Ачуняе старана.
Не бядуй, што цяжка стала
Жыць ў вечнай цемнаце,
Што нас доля вечна гнала,
Што жывём у беднаце.
Не бядуй, што звіслі хмары,
Што нам сонца не відаць,
Не бядуй, што ўноч пажары
Сталі неба заліваць, —
Дымам пойдзе ўсё ліхое,
Усё, што душыць нас і гне.
Вер, брат, — жыцце залатое
Будзе ў нашай старане.
1907
НЕ ТУГУЈ!
Не тугуј, што је сунце ниско,
Што доћи ће досадан дан,
Не тугуј, што је јесен блиска
И на долину пада сан.
Не тугуј, што ће снег ледени
Скрити земљу од очију:
Неће страдати крај твој родни
У тој тами од ноћију!
Биће — снег ће се отопити,
Пролећа ће опет бити,
Зрак ће са неба погледати,
Земља се опоравити.
Не тугуј, што постаде тешко
Живети у тами вечној,
Прогонила нас судба вечно,
У сиромаштву живимо.
Не тугуј, што висе облаци,
Што ни сунце не видимо,
Не тугуј, што ноћу пожари
Одвећ заливају небо, —
Све што је зло, дим ће постати,
Све што нас гуши и тлачи.
Веруј, брате, — златан ће живот
Постати на нашој земљи.
1907
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасць мая!
Што маё сэрца да вас парывае?
Чым так прыкованы я
К вам, мае ўзгорачкі роднага поля,
Рэчкі, курганы, лясы,
Поўныя смутку і жальбы нядолі,
Поўныя сумнай красы?
Толькі я лягу і вочы закрыю,
Бачу я вас прад сабой.
Ціха праходзіце вы, як жывыя,
Ззяючы мілай красой.
Чуецца гоман мне спелае нівы,
Ціхая жальба палёў,
Лесу высокага шум-гуд шчаслівы,
Песня магутных дубоў...
Вобразы мілыя, вобразы смутныя,
Родныя вёскі і люд,
Песні цягучыя, песні пакутныя!...
Бачу і чую вас тут.
1908
РОДНЕ СЛИКЕ
Слике миле из завичаја,
Туго и радости моја!
Шта моје срце с вама спаја?
Чиме сам то прикован ја
За вас, брежуљци родног поља,
Речице, хумке и шуме,
Пуне туге и жали јада
И пуне лепоте тужне?
Чим легнем и очи затворим
Све вас ја видим пред собом.
Тихо прођете, као живи,
Светлећи милом лепотом.
Чујем шуштање зреле њиве,
Тиху жалостивност поља,
Шуме високе срећне струне,
И песме моћних храстова...
Слике миле и слике тужне,
Завичајна села, људи,
Песме текуће, песме болне!..
Овде вас чујем и видим.
1908
Превела са белоруского Дајана Лазаревић
Выбар саджанца для садавода — той момант, значнасць якога складана пераацаніць.
Канцэрт для дзяцей і моладзі, пластычны спектакль Ягора Дружыніна і «Рок-панарама».