Сезон грыбоў у самым разгары, і аматары ціхага палявання кожныя выхадныя спяшаюцца ў лес. І тут як на рыбалцы: пашанцуе — добра, калі не — не бяда. «Галоўнае, гэта працэс!» — упэўнена тэлевядучая АНТ Кацярына Цішкевіч. «Далёка не ўсе людзі ўмеюць збіраць грыбы і шчыра здзіўляюцца, як у іншых гэта атрымліваецца. На самой справе ўсё даволі проста. Вучыце матчастку! Перад тым, як ісці ў лес, даведайцеся пра характэрныя асаблівасці роста тых ці іншых грыбоў, а таксама пазнаёмцеся з атрутнымі відамі,» — гаворыць телевядучая. Кацярына шчыра і з гумарам расказала, хто навучыў яе збіраць грыбы і пядзялілася сваімі любімымі рэцэптамі грыбных страў.
Збіраць грыбы мяне навучылі бацькі. Разам мы наведалі амаль ўсе грыбныя месцы на Случчыне. Памятаю, як з надыходам сезона матуля і тата бралі нас з братам з сабою ў лес. Для мяне гэта была цэлая падзея. Мы бралі кошыкі, садзіліся ў машыну і дружна і весела адпраўляліся ў маленькае падарожжа. Тата заўсёды хадзіў па лесе адзін, я збірала грыбы побач з матуляй. Памятаю, як яна шчыра радавалася кожнаму знойдзенаму баравіку ці падасінавіку, як захапялася іх прыгажосцю. Расказвала пра асаблівасці грыбоў, тлумачыла, якія з іх ядомыя, а якімі можна атруціцца. Грыбы мы збіралі розныя: лісічкі, баравікі, бабкі, падасінавікі, падбярозавікі, сыраежкі, зялёнкі, падзялёнкі, апенькі, ваўнянкі, грузды. Кожнаму віду свой час. У лесе я старалася быць вельмі ўважлівай, каб не прапусціць ніводнага грыба, бо сямейныя спаборніцтвы па колькасці і якасці сабраных грыбоў ніхто не адмяняў. Абавязковай фінальнай часткай ціхага палявання з’яўляўся пікнік у лесе. Памятаю, як смачна было есці на свежым паветры! На жаль, на гэтым самая прыемная частка паездкі ў лес заканчвалася. Прыехаўшы дамоў, трэба было дапамагаць матулі сартаваць, перабіраць і мыць грыбы. Скажу шчыра, жаданне рабіць гэта як правіла было не моцным. Чыстыя грыбы раскладваліся па каструлях і варыліся на працягу 1,5-2 гадзін. Водар у доме быў неверагодна прыемным! Стравы з грыбоў гатаваліся розныя. Лісічкі смажылі на алеі з лукам і смятанай. Баравікі марынавалі або сушылі, каб дадаваць ў шчы зімой. Ваўнянкі і грузды салілі.
Мая любоў да ціхага палявання з гадамі не знікла. І ўжо я вучу сваіх дзяцей, ідучы па лесе, быць уважлівымі, умець знаходзіць грыбы і класці ў кошык толькі тыя, якія можна есці. Любімыя месцы для такіх вандровак — прыгожыя лясныя масівы Лагойшчыны. Зараз, як і ў дзяцінстве, паход па грыбы для мяне — гэта цэлы рытуал. Па-першае, патрэбна адпаведная для леса экіпіроўка: аддзенне з плотнай тканіны, гумовыя боты, галаўны ўбор. Не забыцца на спецыяльны кошык і маленькі ножык. Самыя любімыя грыбы — лісічкі. Нездарма іх так назвалі! Акрамя прыгожага яркага колеру, яны вельмі хітра растуць. Калі ўбачыў лісічку, трэба ўважліва агледзецца вакол. Абавязкова заўважыш яшчэ і не адну. Калі пашанцуе, то на адным месцы можна назбіраць аж палову кошыка! У такія моманты адчуваеш сапраўдны паляўнічы азарт! Пры зборы грыбоў я заўсёды карыстаюся адным важным правілам: калі не ведаеш грыб, не бяры!
У маім дамашнім меню стравы з грыбоў займаюць сваё ганаровае месца. Каб гастранамічнае задавальненне не залежала ад сезона, рэкамендую нарыхтоўваць грыбы на зіму. Самы просты спосаб — гэта замарожванне. Такія грыбы можна захоўваць на працягу года і гатаваць з іх усё, што заўгодна. Ну, а калі запасы дароў лесу скончацца да пачатку наступнага грыбнога сезона, можна набыць альтэрнатыўныя варыянты: шампіньёны ці дрэўнавушкі.
Дранікі з лісічкамі і вяндлінай.
Вам спатрэбіцца:
Як гатаваць?
Фаршыраваныя шампіньёны
Вам спатрэбіцца:
Як гатаваць?
Гародніна з грыбамі.
Вам спатрэбіцца:
Як гатаваць?
Прыемнага апетыта!
Кацярына ЦІШКЕВІЧ
Выбар саджанца для садавода — той момант, значнасць якога складана пераацаніць.
Канцэрт для дзяцей і моладзі, пластычны спектакль Ягора Дружыніна і «Рок-панарама».